Back أزيريدين Arabic Aziridin Azerbaijani آزیریدین AZB Этыленімін Byelorussian Aziridin BS Aziridina Catalan Aziridin Czech Aziridin German Αζιριδίνη Greek Aziridine English
Aziridina hiru begiko heteroziklo asea da (CH2)2NH formulakoa. Likido kolorge, toxiko eta lurrunkorra da. Bere deribatuek azidirinen familia osatzen duten eta interes handia duten botiken alorrean[1].
| Aziridina | |
|---|---|
 | |
| Formula kimikoa | C2H5N |
| SMILES kanonikoa | 2D eredua |
| MolView | 3D eredua |
| Konposizioa | Nitrogeno, karbono eta hidrogeno |
| Mota | konposatu heterozikliko |
| Ezaugarriak | |
| Dentsitatea | 0,83 g/cm³ (20 ℃) |
| Azidotasuna (pKa) | 8,01 |
| Momentu dipolarra | 1,9 D |
| Fusio-puntua | −72 ℃ −77,95 ℃ |
| Irakite-puntua | 56 ℃ (760 Torr) 56 ℃ (101,325 kPa) |
| Fusio-entalpia | 1,9 D |
| Lurrun-presioa | 160 mmHg (20 ℃) |
| Masa molekularra | 43,042 Da |
| Erabilera | |
| Rola | kantzerigeno eta occupational carcinogen (en)  |
| Arriskuak | |
| NFPA 704 |  3
4
3
|
| Lehergarritasunaren beheko muga | 3,3 % (V/V) |
| Lehergarritasunaren goiko muga | 54,8 % (V/V) |
| Esposizioaren goiko muga | 0 mg/m³ (baliorik ez) |
| Flash-puntua | −11 ℃ |
| IDLH | 176 mg/m³ |
| Eragin dezake | aziridine exposure (en) |
| Identifikatzaileak | |
| InChlKey | NOWKCMXCCJGMRR-UHFFFAOYSA-N |
| CAS zenbakia | 151-56-4 |
| ChemSpider | 8682 |
| PubChem | 9033 |
| Reaxys | 102380 |
| Gmelin | 30969 |
| ChEBI | 616 |
| ChEMBL | CHEMBL540990 |
| RTECS zenbakia | KX5075000 |
| ZVG | 28470 |
| DSSTox zenbakia | KX5075000 |
| EC zenbakia | 205-793-9 |
| ECHA | 100.005.268 |
| CosIng | 95265 |
| Human Metabolome Database | HMDB0248809 |
| UNII | 54P5FEX9FH |
| KEGG | C11687 |
Aziridina Siegmund Gabriel kimikari alemaniarrak sintetizatu zuen lehen aldiz 1888an[2].
Azidridinaren eraztuna irekiaraziz polimerizatu egiten da eta polietilienimina adarkatuak sintetizatzeko usatzen da[3].
- ↑ (Ingelesez) Steuerle, Ulrich; Feuerhake, Robert. (2006-12-15). Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA ed. «Aziridines» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA): a03_239.pub2. doi:. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2022-11-13).
- ↑ (Ingelesez) Gabriel, S.. (1888-07). «Ueber Vinylamin und Bromäthylamin. (II.)» Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft 21 (2): 2664–2669. doi:. ISSN 0365-9496. (Noiz kontsultatua: 2022-11-13).
- ↑ Zhuk, D. S., Gembitskii, P. A., & Kargin, V. A.. (1965). Russian Chemical Reviews; Vol 34:7.