Beira

Beira (berina, Iparraldean) naturan aurki daitekeen material ez-organiko gogorra, hauskorra, gardena eta amorfoa da; izan ere, gizakiak ekoitz dezakeen produktua ere bada.^[1]

Beste aldetik, material ezorganiko hori material zeramiko amorfoen mota bat da. Beira artifiziala leihoak^[2], leiarrak, botilak eta hainbat produktu fabrikatzeko erabiltzen da.

Beira ekoizteko erabiltzen diren lehengaiak 1500 °C-tan hauek dira: silize harea (SiO₂)^[3], sodio karbonatoa (Na₂CO₃) eta kaltzio karbonatoa (CaCO₃).^[4]

Herrialde batzuetan, kristal terminoa erabiltzen da haren sinonimotzat; hala ere, ez da egokia, beira solido amorfoa baita (modu irregularrean antolatutako molekulak dauzka) eta ez solido kristalino bat (molekulak modu erregularrean ordenatuta daude).^[5]

Na₂O eta SiO₂ espezieen diagrama eutektikoan ikus daiteke nola beiran lehenengo espeziearen ehunekoa igo ahala, materialaren fusio tenperatura jaisten den.

1. ↑ Elias Castells, Xavier.. (2000). Residuos vitrificables.. Ediciones Díaz de Santos ISBN 978-84-9969-377-4. PMC 923749725. (Noiz kontsultatua: 2019-12-11).
2. ↑ Punmia, B. C.. (2003). Basic civil engineering : for B.E. / B. Tech first year courses of various universities including M.D.U. and K.U., Haryana. Laxmi Publications ISBN 81-7008-403-2. PMC 82104218. (Noiz kontsultatua: 2019-12-11).
3. ↑ Lewis, P. R. (Peter Rhys), 1945-. Forensic polymer engineering : why polymer products fail in service. (Second edition. argitaraldia) ISBN 978-0-08-100728-0. PMC 951835891. (Noiz kontsultatua: 2019-12-11).
4. ↑ Nutsch, W.. (2000). Tecnología de la madera y del mueble. Reverté ISBN 84-291-1435-1. PMC 61955418. (Noiz kontsultatua: 2019-12-11).
5. ↑ Nuevas tecnologías para el sector cerámico de Castellón : Desarrollo de esmaltes vitrocristalinos y vitrocerámicos. Publicacions de la Universitat Jaume I 2000 ISBN 84-8021-334-5. PMC 807411659. (Noiz kontsultatua: 2019-12-11).