Dantza folkloriko

Dantza folklorikoak, dantza tradizionalak edo herri-dantzak herri bateko edo pertsona-komunitate bateko herri-kulturaren berezko dantzak dira. belaunaldiz belaunaldi transmitituz joan direnak. Hainbat ezaugarri dituzte:

• Musika tradizionala dute lagun.
• Lanbide-prestakuntzarik gabeko (edo gutxi duten) pertsonek egiten dituzte.
• Gizarte-jardueretan dantzatzen dira.
• Ez daude diseinatuta eszenatoki batean egiteko, nahiz eta batzuk horretarako molda daitezkeen.
• Jasotako tradizioan oinarritzen dira berrikuntzan baino gehiago, tradizio folklorikoak denborarekin aldatzen diren arren.
• Dantzari berriek dantza ikasten dute zaharrak begiratuz edo laguntza jasoz.
• Batzuetan dantzariek jantzi tradizionalak janzten dituzte.

Euskal Herriko dantza folklorikoak eta dantza taldeak ugari dira

Dantza tradizional gehienek jai helburua dute. Askok, jatorrian, zeregin astunak, egunerokoak edo puntualak, edo inportatutako une sozial edo pertsonalak, esaterako ezkontza. Batzuek gerlari jatorria dute eta beste batzuek jatorri erlijioso, erritu, magiko edo mistikoa. Azken horiek dantzariak trantzean geratzen direlako erabil daitezke.

Fenomeno aberatsak eta ugariak direnez, zaila izaten da sailkapen on bat egitea. Ikertzaile bakoitzak bere eredua dauka; horrela, Juan Antonio Urbeltzek euskal dantzak aldagai morfologiko eta koreografikoak aintzat hartuta sailkatu ditu; Jose Antonio Quijerak formaren araberako sailkapena egin zuen eta Julio Caro Barojak denboran zehar izandako bilakaeraren araberakoa.^[1]

1. ↑ Idiakez, Mikel Garcia. (2020-03-22). «"Mutilen eta nesken dantzak bereiztea duela ehun urteko sorkuntza kontzeptuala izan zen"» Argia (Noiz kontsultatua: 2020-03-19).