Diego Lopitz II.a Harokoa | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Naiara, 1152 |
Herrialdea | Gaztelako Koroa |
Heriotza | Burgos, 1214ko irailaren 16a (61/62 urte) |
Hobiratze lekua | Naiarako Andre Maria Erreginaren monasterioa |
Familia | |
Aita | Lope Diaz I.a Harokoa |
Ama | Aldonza Ruiz |
Ezkontidea(k) | María Manrique de Lara (en) Tota Pérez de Azagra (en) |
Seme-alabak | |
Haurrideak | ikusi
|
Leinua | Haro leinua |
Jarduerak | |
Jarduerak | gudaria |
Zerbitzu militarra | |
Parte hartutako gatazkak | Navas de Tolosako gudua |
Diego Lopitz II.a Harokoa[1] —latinez: Didacus Lupi de Faro— (Naiara, c. 1152 - Burgos, 1214ko irailaren 16a) ezagutzen den Bizkaiko bostgarren kondea izan zen, 1170-1214 urteetan.[2]
Alfontso VIII.aren erreinaldian Gaztelako Erresumako handiki nagusienetariko bat izan zen. Haro leinua finkatu zuen, orduko gizartean bere gailentasuna bermatuz. Gailentasun hori XIII. mendean zehar mantendu zen eta, ondorioz, propagandak bere legenda beltz eta bere urrezko legenda sortu zituen. Hori zela eta, egun bi ezizen ditu: "Zintzoa" eta "Gaiztoa".[3]