Docklands Ligh Railway | |||
---|---|---|---|
Trena Canary Wharf geltokira sartzen | |||
Datu orokorrak | |||
Garraio mota | Metro arina | ||
Eskualdeak | Londres, Erresuma Batua | ||
Lineak | 6 zerbitzu | ||
Geltokiak | 45 | ||
Bidaiariak | 92.3 milioi (2022/23) | ||
Jabea | Transport for London | ||
Egoitza | Endeavour Square, E20 Londres | ||
Webgunea | www.tfl.gov.uk/modes/dlr | ||
Ustiapena | |||
Hasiera | 1987ko abuztuaren 31 | ||
Eragilea | KeolisAmey Docklands Limited | ||
Ibilgailuak | 149 tren | ||
Maiztasuna | 3' - 5' | ||
Datu teknikoak | |||
Luzera | 38 km | ||
Galiboa | 1.435 mm | ||
Abiadura maximoa | 80 km/h (gehienezko posiblea) 64 km/h (abiadura ohikoa) | ||
|
Docklands Light Railway (DLR) metro arineko sistema automatizatu bat da, Londresko Docklands ingurua zerbitzatzen duena Londresko bi finantza-barruti nagusien, Canary Wharf eta City-aren, arteko lotura zuzena eskaintzen. 1987ko abuztuaren 31n irekita, DLR-aren sarea hainbat alditan luzatu da, egungo 38 km-ko sarea osatuz. Lineek Londresko ekialdea lotzen dute. Iparraldera Stratford-eraino, hegoaldera Lewisham-eraino, mendebaldera Tower Gateway eta Bank-eraino Londresko City-an, eta ekialdera Beckton eta Woolwich-eraino eskaintzen dira zerbitzuak.
Ohiko operazioak automatizatuta egonda, 149 trenetan (gidatzeko kabinarik gabeak) eta geltoki nagusietan langile-presentzia txikia da; soilik lurazpiko geltokiek dute egun osoan langileen presentzia segurtasun-araudiak betetzeko.
Londresko bestelako garraio-sistemekin bezala, DLR-aren jabetza Transport for London (TfL) garraio-partzuergoaren menpekoa da. Bestelako sistemekin gertatzen den bezala DLR-aren esplotazioa enpresa pribatu bati dagokio, Keolis Amey Docklands Limited enpresari, hain zuzen ere. Sarearen handipenak bidaiari kopuruaren handipena ekarri du, 2022/23 finantza-urtean 92.3 milioi erabiltzaile izan zituelarik.[1]