Epiklorohidrina | |
---|---|
![]() | |
Formula kimikoa | C3H5ClO |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
MolView | 3D eredua |
Konposizioa | oxigeno, karbono eta kloro |
Mota | epoxido eta konposatu organokloratu |
Ezaugarriak | |
Dentsitatea | 1,18 g/cm³ (20 ℃) |
Disolbagarritasuna | 7 g/100 g (ur, 20 ℃) |
Fusio-puntua | −48 ℃ −57 ℃ −57,2 ℃ |
Irakite-puntua | 117 ℃ (760 Torr) 116,11 ℃ (101,325 kPa) |
Lurrun-presioa | 13 mmHg (20 ℃) |
Masa molekularra | 92,003 Da eta 92,00289246 Da |
Erabilera | |
Rola | occupational carcinogen (en) ![]() ![]() |
Arriskuak | |
NFPA 704 | |
Lehergarritasunaren beheko muga | 3,8 % (V/V) |
Lehergarritasunaren goiko muga | 21 % (V/V) |
Denboran ponderatutako esposizio muga | 19 mg/m³ (8 h, Ameriketako Estatu Batuak) |
Esposizioaren goiko muga | 0 mg/m³ (baliorik ez) |
Flash-puntua | 34 ℃ |
IDLH | 283,5 mg/m³ |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | BRLQWZUYTZBJKN-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 106-89-8 |
ChemSpider | 13837112 |
PubChem | 7835 |
Reaxys | 79785 |
Gmelin | 37144 |
ChEBI | 164180 |
ChEMBL | CHEMBL1421613 |
RTECS zenbakia | TX4900000 |
ZVG | 13370 |
DSSTox zenbakia | TX4900000 |
EC zenbakia | 203-439-8 |
ECHA | 100.003.128 |
CosIng | 95275 |
MeSH | D004811 |
Human Metabolome Database | HMDB0034232 |
UNII | 08OOR508C0 |
KEGG | C14449 |
Epiklorohidrina konposatu organiko kloratu bat da, C3H5ClO formula duena, epoxidoen familiakoa. Likido kolorge eta sukoia da, kloroformoaren antzeko usaina du, uretan disolbagarri samar da eta disolbatzaile organiko polar gehienetan ongi disolbatzen da. Molekula kirala da eta nahaste errazemikoak sortzen ditu[1]. Toxikoa eta kartzinogenoa da[2].
Oso elektroizalea da eta glizerina, plastikoak, epoxi erretxinak eta elastomeroak prestatzeko erabiltzen da.