Erribonukleasa

Erribonukleasa, RNAasa edo RNasa ere deitua, RNA makromolekularen hidrolisia katalizatzen duen entzima (nukleasa) da. Bi talde nagusitan sailkatu daiteke, alde batetik endonukleasak daude; beste aldetik exonukleasak eta hainbat azpimaila biltzen dituzte EC 3.1 entzima klaseen barruan.

Erribonukleasak oso ohikoak dira, ondorioz, babesik gabeko ingurunetan RNA molekulen bizitza murriztea dakartze. DNA molekulen babeserako erribonukleasen inhibitzaileak (IR) erabiltzen dira, zeintzuek zelulako proteinen proportzio handia hartzen duten (~%0,1) eta erribonukleasei (RNAsei) beste edozein proteina-proteina elkarrekintza baino afinitate gehiagorekin lotzen zaien; egoera fisiologiko normalean IR-RNAsa A konplexuaren disoziazio konstanteak -20 fM-ko balioa dauka. IR molekulak oso erabiliak dira RNA molekulen ikerketan aritzen diren laborategietan; izan ere, IR proteinei esker RNA inguruko erribonukleasetatik babestuta egongo da.

Harrigarria bada ere, erribonukleasen apurketa-sekunztiak hauskorrak izaten dira. Ez dira DNA harizpi bikoitza sekuentzia espezifikoetan ebakitzen dituzten errestrikzio entzimen analogoak. DNA harizpi bikoitza sekuentzia espezifikoetan mozteko ezgaitasun hori gainditzeko, RNAasa H eta moztu nahi den DNA sekuentziaren harizpi osagarria baino ez da beharrezkoa.

RNAasek hainbat prozesu biologikoetan garrantzitsuak diren funtzioak betetzen dituzte, hain zuzen ere, angiogenesia eta loredun landareen (angioespermak) auto-konpatibilitatea.