| Errifanpizina |
|---|
 |
| Formula kimikoa | C43H58N4O12 |
|---|
| SMILES kanonikoa | 2D eredua |
|---|
| SMILES isomerikoa | CO[C@H]1\C=C\O[C@@]2(C)Oc3c(C)c(O)c4c(O)c(NC(=O)\C(=C/C=C/[C@H](C)[C@H](O)[C@@H](C)[C@@H](O)[C@@H](C)[C@H](OC(=O)C)[C@@H]1C)\C)c(\C=N\N5CCN(C)CC5)c(O)c4c3C2=O |
|---|
| MolView | 3D eredua |
|---|
| Mota | piperazine alkaloid (en)  |
|---|
| Estereoisomeroa | JQXXHWHPUNPDRT-MJJHYSHBSA-N (en) |
|---|
| Masa molekularra | 822,405123296 Da |
|---|
|
| Konposatu aktiboa | Rifadin (en) |
|---|
| Tratatzen du | tuberculous meningitis (en) , scrofula (en) , pulmonary tuberculosis (en) , tuberkulosi miliar eta infekzio estafilokoziko |
|---|
| Interakzioak | Warfarina eta bazedoxifene (en) |
|---|
| Hartzeko bidea | oral administration (en) eta intravenous infusion and defusion (en) |
|---|
| Haurdunaldia | Australian pregnancy category C (en) eta US pregnancy category C (en) |
|---|
| Rola | DNA polymerase inhibitors (en) , antitubercular antibiotics (en) , leprostatic agent (en) , cytochrome P-450 CYP3A inducers (en) , cytochrome P-450 CYP2B6 Inducers (en) , cytochrome P-450 CYP2C8 inducers (en) , cytochrome P-450 CYP2C19 inducers (en) , cytochrome P-450 CYP2C9 Inducers (en) , female reproductive toxicant (en) , developmental toxicant (en) , Bakterio-kontrako, antituberculous drug (en) , rifamycin (en) eta farmako esentzial |
|---|
|
| InChlKey | JQXXHWHPUNPDRT-WLSIYKJHSA-N |
|---|
| CAS zenbakia | 13292-46-1 |
|---|
| ChemSpider | 10468813 |
|---|
| PubChem | 5381226, 135398735 eta 136262914 |
|---|
| Reaxys | 5723476 |
|---|
| Gmelin | 28077 eta 71365 |
|---|
| ChEMBL | CHEMBL374478 |
|---|
| EC zenbakia | 236-312-0 |
|---|
| ECHA | 100.032.997 |
|---|
| MeSH | D012293 |
|---|
| RxNorm | 9384 |
|---|
| Human Metabolome Database | HMDB0015179 |
|---|
| UNII | VJT6J7R4TR |
|---|
| NDF-RT | N0000146932 |
|---|
| KEGG | C06688 |
|---|
| PDB Ligand | RFP |
|---|
Errifanpizina errifamizinen taldeko antibiotikoa da, bakterizida dena. Antibiotiko erdi-sintetikoa da: bere molekula aitzindaria B errifamizina da, Amycolatopsis rifamycinina bakterioak (lehen Streptomyces mediterranei deitua) era naturalean ekoizten duena. 1959an aurkitu zuten Maria Teresa Timbal eta Piero Sensi ikerlari italiarrek, eta urte gutxi batzuk geroago hasi zen merkaturatzen.
Aho bidetik ondo xurgatzen da, eta eraginkorra da hainbat bakterio Gram positibo zein Gram negatiboen aurka.
