Erromatar arranoa

Akila baten berreraikuntza modernoa.
Bresciatik (Italia) etorritako Aquilifer baten hileta-erliebea. Legioaren Aquila batez apainduta dago, eta haga bi phaleraez edo pateraz apainduta ditu, legio ezezagun bateko ausardiagatik lortuak. Baliteke legio hori Julio Zesarren garaian Galietako gerran sortua izatea.
Marko Antoniok bere legioei ordaintzeko sortutako denarioa. Atzealdean, bere III. legioa.
Erromatar arrano baten eskultura eta armak, ziurrenik Mesala jeneralaren mausoleokoak (Prado museoa, Madril).
A. Racinet (1878). 'Le Costume historique' 1876 eta 1888 artean argitaratua Collection Grob/Kharbine- Tapabor bilduma
XIX. mendeko Aquila batzuen berreraikuntzak.

Erromatar arranoa (latinez: aquila) edo Aquila legionis[1] erromatar legioen sinboloetako bat zen, armadaren sinboloen (signa militaria) artean garrantzitsuena.

Badirudi hasierako legioek hainbat irudi erabiltzen zituztela identifikatzaile moduan, denak, nekazarien gizarte baten ezaugarrizko totemak. Plinio Zaharrak zioen, K.a. 104an arautu zela arranoa izatea legioaren sinboloa. Errepublikaren amaieran, badirudi, legioaren hiru sinbolorik preziatuenak hauek zirela: aquila (arranoa), Primus Pilusaren (triarii-en zenturioi-burua) zaintzapean eta ardurapean zegoena eta beste bi, ustez legioaren printzearen eta hastatus-earen ardurapean zeudenak: vexilum-a eta sginum-a.[2]

  1. (Gaztelaniaz) Alcobendas, Gabriel Cifuentes. (2017-11-19). «Las enseñas de Roma (I): aquilae, vexilla et signa» ROMA VICTRIX (Noiz kontsultatua: 2024-11-03).
  2. «Etymology of Vexillological terminology» www.fotw.info (Noiz kontsultatua: 2024-11-02).

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne