Errusiera

Errusiera
русский язык‎
Datu orokorrak
Lurralde eremua	Errusia, Bielorrusia, Kazakhstan, Kirgizistan, Tajikistan.
Hiztunak	285 milioi
Rankinga	8
Ofizialtasuna	Errusia, Bielorrusia, Kazakhstan, Kirgizistan, Tajikistan
Eskualdea	Europako ekialdean eta Asian
UNESCO sailkapena	1: ziurra
Araugilea	Errusiar Akademiako Zientziak
Hizkuntza sailkapena
giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak balto-eslaviar hizkuntzak Eslaviar hizkuntzak Ekialdeko eslaviar hizkuntzak
Informazio filologikoa
Hizkuntza-tipologia	subjektu aditza objektua, nominatibo-akusatibo hizkuntza, hizkuntza azentuala, ordena libreko hizkuntza, hizkuntza fusionatzailea, hizkuntza sintetikoa eta pro-drop language (en)
Denbora gramatikalak	lehenaldia, orainaldia eta geroaldia
Modu gramatikalak	indikatiboa, agintera eta subjuntiboa
Genero gramatikalak	genero neutroa, genero femeninoa, genero maskulinoa, genero komuna, masculine inanimate (en) eta masculine animate (en)
Kasu gramatikalak	nominatiboa, genitiboa, datiboa, akusatiboa, instrumentala, prepositional case (en) , lokatiboa, partitiboa eta bokatiboa
Alfabetoa	errusiar alfabetoa eta alfabeto zirilikoa
Hizkuntza kodeak
ISO 639-1	ru
ISO 639-2	rus
ISO 639-3	rus
Ethnologue	rus
Glottolog	russ1263
Wikipedia	ru
Linguasphere	53-AAA-ea
ASCL	3402
IETF	ru

Errusiera^[1] (ру́сский язы́к, russkij jazyk, /ˈruskʲɪj jɪˈzɨk/ ahoskatua) indoeuropar hizkuntza da, eslaviar hizkuntzen kidea, Errusian eta beste hainbat estatutan ofiziala, eta mundu osoan 285 milioi hiztun dituena. Idatzizko adibideak X. mendetik ageri dira.

Inflexio-sintetikoaren forma gordetzen du, baita eslaviera komunaren oinarrizko hitzak ere. Errusiera modernoa nazioarteko politikaren, zientziaren eta teknologiaren arloetan ere muntakoa da. Politikan, XX. mendeko hizkuntzarik garrantzitsuenetakoa izan zen: horren erakusgarri, Nazio Batuen Erakundeko sei hizkuntza ofizialetako bat da.

1. ↑ Euskaltzaindia. 38. araua: Munduko estatu-izenak, herritarren izenak, hizkuntza ofizialak eta hiriburuak. .