Francis Carco | |
---|---|
![]() | |
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | François Marie Alexandre Carcopino-Tusoli |
Jaiotza | Nouméa, 1886ko uztailaren 3a |
Herrialdea | ![]() |
Lehen hizkuntza | frantsesa |
Heriotza | Parisko 4. barrutia, 1958ko maiatzaren 26a (71 urte) |
Hobiratze lekua | Bagneuxko hilerria |
Heriotza modua | berezko heriotza: Parkinsonen gaixotasuna |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Germaine Carco (en) ![]() |
Familia | ikusi
|
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | frantsesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | poeta, idazlea, kazetaria, kantugilea, eleberrigilea, biografoa eta antzerkigilea |
Lantokia(k) | Paris |
Jasotako sariak | |
Mugimendua | Q3577993 ![]() |
Izengoitia(k) | Jean d'Aiguières eta Francis Carco |
Genero artistikoa | art of poetry (en) ![]() |
Zerbitzu militarra | |
Parte hartutako gatazkak | Lehen Mundu Gerra |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Francis Carco (Nouméa, Kaledonia Berria, 1886ko uztailaren 3 – Paris, 1958ko maiatzaren 26a) frantses idazlea izan zen.
Poema intimistak idatzi zituen hasieran, baina geroago Parisko gaizkileen giroa erakusten duten kontakizun errealistak argitaratu zituen: Jésus la Caille (1914) eta L´Equipe (Taldea, 1918). L´Homme traqué (Gizon esetsia, 1922) eta Rien qu´une femme (Emakume bat besterik ez, 1924) eleberrietan pertsonaien psikologia bereziak garrantzi handikoak dira. Aipatuez gainera, gogoko zituen idazleen eta pintoreen biografiak argitaratu zituen: F. Villon, Utrillo, Verlaine eta Nervalenak.