Hormigoi aurreatezatu | |
---|---|
Hormigoi armatua | |
Fabrikazioa | |
Diseinatzailea | Eugène Freyssinet |
Hormigoi aurreatezatua esaten zaio martxan jarri aurretik nahita jasandako konpresio-esfortzuak dituzten hormigoizko egitura-elementuak eraikitzeko teknologiari. Esfortzu horiek altzairuzko barra, alanbre edo altzairuzko alanbre-kableen bidez lortzen dira, hormigoian tenkatuak eta ainguratuak direnak.
Teknika hori hormigoiak trakzio[1] [2][3] -esfortzuen aurrean duen ahultasun naturala gainditzeko erabiltzen da, eta Eugène Freyssinetek patentatu zuen 1920an.
Hormigoiaren trakzio-erresistentzia handitzea da helburua, egitura-elementuan zerbitzu-kargek eragiten duten trakzio-esfortzuari hein batean aurre egiten dion barne-konpresioko esfortzua sartuz.
Hormigoi armatu konbentzionalean, trakzioaren aurkako erresistentzia ematen zaie egitura-elementuei, errefortzu-altzairua (pasiboa) jarriz trakzioak ager daitezkeen egitura-elementuen eremuetan. Trakzioarekiko erresistentzia emateko modu horrek elementuarekiko erresistentzia ez oso egokia berma dezake, eta eragozpen bat du: hormigoia pitzatzea zenbait karga-mailatan. Pitzadurak agertzea saihesteko eta, beraz, hormigoi pitzatuaren pisu hila kentzeko modu bat kanpo-ekintzen eragina konpentsatuko duten indar gehigarriak sartzea da; beraz, kanpo-ekintzek eta indar gehigarri horiek batera dihardutenean, haien efektuak konpentsatu egingo dira. Hala, hormigoi aurreatezatura iristen da.