Aplikazio geruza | DNS, FTP, HTTP, HTTPS, IMAP, IRC, NFS, NNTP, NTP, POP3, SMB/CIFS, SMTP, SNMP, SSH, Telnet, SIP, gehiago |
Aurkezpen geruza | ASN.1, MIME, SSL/TLS, XML, gehiago |
Saio geruza | NetBIOS, gehiago |
Garraio geruza | SCTP, SPX, TCP, UDP, gehiago |
Sare geruza | AppleTalk, IP, IPX, NetBEUI, X.25, gehiago |
Lotura geruza | ATM, Ethernet, Frame Relay, HDLC, PPP, Token Ring, Wi-Fi, STP, gehiago |
Geruza fisikoa | Kable ardazkide, Zuntz optiko, Pare kordatu, Mikrouhin-sarea, Irrati bidezko sarea, RS-232, gehiago |
*OSI ereduaren arabera |
IPv6 IP datagramaren 6. bertsioa da. IPv6 IPv4 ordezkatzera zuzenduta dago, sare-helbide onargarrien kopuru murriztua duelako, eta Interneten hazkundea eta haren erabilera mugatzen duelako, bereziki Txinan, Indian, eta populazio handiko Asiako beste herrialde batzuetan. Xerox Parc-eko Steve Deering eta Craig Mudge dira bere diseinatzaileak.
Estandar berriak zerbitzua hobetuko du orokorrean; adibidez, geroko telefonoei eta gailu mugikorrei proportzionatuko die helbide propio eta permanenteak.
2010.aren hasieran, IPen %10 baino gutxiago geratzen ziren esleitu gabe.
[1] 2011ko otsailaren 3ko astean, IANAk (Internet Assigned Numbers Authority, ingelesez) helbide libreen azken blokea entregatu zuen (33 milioi) IPak esleitzeko erakunde arduradunari Asian, gorakada izan duen merkatu bat, laster IP guzti horiek kontsumituko dituena.
IPv4-k 4.294.967.296 (232)aukera ematen ditu sareko helbide desberdinak definitzeko, zenbaki desegoki bat emateko bat planetako pertsona bakoitzari, eta askoz gutxiago ibilgailu bakoitzari, telefono, PDA, etabarri.
Ordea, IPv6-k 340.282.366.920.938.463.463.374.607.431.768.211.456 ( 2 128 edo 340 sextiloi) helbide onartzen ditu), hau da, 6,7 × 1017 (670 mila bilioi) helbide Lurraren azaleko milimetro karratu bakoitzeko.
Protokoloa jendarteratzeko beste bide bat instituzioek berenganatzea da. Estatu Batuetako Gobernuak IPv6 zabaltzea agindu zuen haren agentzia federal guztei 2008an[2]