Kamishibai (japonieraz: 紙芝居? , hitzez hitz "paperezko drama") XII. mendean Japoniako budisten tenpluetan sortutako narrazioak kontatzeko modua da. Garai haietan populazio gehiena analfabetoa zelarik, monjeek, jendea erakartzeko, marrazkiak eta testuak konbinatzen zituzten emaki izeneko pergaminoak erabiltzen zituzten. Normalean, aktibitate honen atzean asmo pedagogikoa zegoen: istorioen bitartez monjek haien irakaspenak zabaldu egiten zituzten. Kamishibai bere horretan mendeetan gorde da.[1]