Ladinoa | |
---|---|
Lingua djudeo-espanyola — גﬞודיאו־איספאנייול — לאדינו — Ladino — Djudeo-espanyol | |
Datu orokorrak | |
Lurralde eremua | Israel, Turkia, Brasil, Espainia, Frantzia, Grezia, AEB, Bosnia-Herzegovina, Bulgaria, Mexiko, Argentina, Curaçao |
Hiztunak | 100.000 Israelen 8.000 Turkian 1.000 Grezian 300 AEBetan zenbatu gabeko komunitateak |
Ofizialtasuna | - |
UNESCO sailkapena | 4: arrisku larrian |
Araugilea | Autoridad Nasionala del Ladino |
Hizkuntza sailkapena | |
giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak hizkuntza italikoak hizkuntza erromantzeak Judu-erromantze hizkuntzak | |
Informazio filologikoa | |
Hizkuntza-tipologia | subjektu aditza objektua eta silabadun hizkuntza |
Genero gramatikalak | genero maskulinoa eta genero femeninoa |
Alfabetoa | latindar alfabetoa, Hebrew script based alphabet (en) eta alfabeto zirilikoa |
Hizkuntza kodeak | |
ISO 639-2 | lad |
ISO 639-3 | lad |
Ethnologue | lad |
Glottolog | ladi1251 |
Wikipedia | lad |
UNESCO | 374 |
IETF | lad |
Endangered Languages Project | 3444 |
Ladinoa,[1] judu-espainiera[2] edo judu-gaztelania[3] (ladinoz, djudeo-espanyol edo ladino) erromantze hizkuntza da, gaztelania zahar, hebreera, turkiera eta grezieratik sortutakoa. Batez ere, XV. mendeko gaztelanian oinarritzen da.[4] Hiztunak judu sefardiak dira ia soilik, batez ere Israelen, Tesalonikan (Grezia), Istanbul eta Izmirren (Turkia) bizi direnak.