Lehergai

Lehergaia energia potentzial handia duen eta energia hori bat-batean askatuz gero leherketa sortzen duen substantzia erreaktiboa da. Leherketaren ondorioz argia, beroa, soinua eta presioa sortzen dira gehienetan. Karga lehergarriak lehergai kantitate neurtua du, osagai bakar batez edo gutxienez bi substantzien nahasketaz osatua.

Material leherkorrean metatutako energia potentziala mota askotakoa izan daiteke:

• Energia kimikoa, hala nola nitroglizerina edo ale hautsa.
• Gas presurizatua, adibidez, gas-andela, aerosola edo BLEVE.
• Energia nuklearra, esaterako, uranio-235 eta plutonio-239.

Material leherkorrak hainbat modutara sailka daitezke. Hedatzen diren abiadurari kasu eginez gero, lehergaiak detona (soinuaren abiadura baino azkarrago lehertu) edo deflagra daitezke. Sentikortasunaren arabera ere sailka daitezke: bero edo presio gutxi aplikatuta lehertzen direnak lehen mailako lehergaiak dira, eta nahiko sentikorrak ez diren materialak bigarren edo hirugarren mailako lehergaiak dira. Askotariko produktu kimikoak leher daitezke; kopuru txikiago bat fabrikatzen da bereziki lehergai gisa erabiltzeko. Gainerakoak arriskutsuegiak dira, sentikorregiak, toxikoak, garestiak, ezegonkorrak, edo denbora gutxian deskonposatzeko edo degradatzeko joera baitute.

Aitzitik, material batzuk erregarriak edo sukoiak dira lehertu gabe erretzen badira.

Baina bereizketa ez da zorrotza. Zenbait material —hautsak, gasak edo likido organiko lurrunkorrak— erregaiak edo sukoiak izan daitezke baldintza arruntetan, baina egoera edo forma zehatzetan leherkor bihurtzen dira, hala nola airetiko hodei sakabanatuetan, edo konfinamendu edo bat-bateko askatzean.