Átta Lofn, hon er svá mild ok góð til áheita at hon fær leyfi af Alföðr eða Frigg til manna samgangs, kvenna ok karla, þótt áðr sé bannat eða þvertekit. Fyrir því er af hennar nafni lof kallat, ok svá þat er lofat er mjök af mönnum.
Zortzigarrena Lofn da; bera hain goxo eta ona da, euren ezkontza debekatua zegoen gizonak eta emakumeak elkartzeko Odin eta Friggen baimena zuela. Bere izenetik dator "baimen" hitza, horregatik gizonezkoek biziki goraipatzen dute.
»
Youngen itzulpenaren euskararako itzulpena.
Lofnen izena ez da berriz aipatzen Edda prosaikoan, eta ez da inon agertzen Edda poetikoan. Olerkaritza eskaldikoan izena sarri erabiltzen da kenningarretan jainkosentzako izen orokor bezala (adibidez, Lofn seimak "Urrezko Lofn" esan nahi du, "emakume" bezala interpretatua). Ez dago argi Lofn sekula jainkosa garrantzitsu bat izan ote zen. Litekeena da Snorrik izen hau ez ezagutzea eta Freyjarentzat beste izen bat izatea.