Back የኖርተን እርግጥ Amharic مبرهنة نورتون Arabic নর্টনের উপপাদ্য Bengali/Bangla Teorema de Norton Catalan Nortonův teorém Czech Norton-Theorem German Norton's theorem English Teorema de Norton Spanish Nortoni teoreem Estonian قضیه نورتون Persian
Zirkuituen teorian, sare elektrikoetarako Nortonen teoremak, europan Mayer–Norton teorema bezala ezagutzen dena, zera dio, bi terminalekin tentsio iturri, korronte iturri eta erresistentzien edozein konbinazio, elektrikoki I korronte iturri bakar baten eta berarekin paraleloan dagoen R erresistentzia bakar baten baliokide dela. Maiztasun bakar bateko korronte alternoko zirkuituetan ere inpedantzia orokorrera ere aplika daiteke, ez bakarrik erresistentziei. Norton baliokidea maiztasun jakin bateko iturri eta inpedantzia linealen edozein sare adierazteko erabiltzen da. Zirkuitua korronte iturri ideal bat eta inpedantzia ideal bat (edo erresistentzia zirkuitu ez reaktiboetan) paraleloan osatzen dute.
Nortonen teorema Théveninen teoremaren hedapen bat da eta 1926ean bi pertsona ezberdinek lortu zuten aldi berean: Hans Ferdinand Mayer (1895–1980) Hause-Siemenseko ikertzailea eta Edward Lawry Norton (1898–1983) Bell laborategien injenieroa. Bakarrik Mayerrek publikatu zuen bere lana, baina Nortonek ezagutarazi zuen bere lana Bell laborategien barneko txosten tekniko baten bidez.[1]
