Pablo Sarasate | |
---|---|
![]() | |
Bizitza | |
Jaiotza | Iruñea, 1844ko martxoaren 10a |
Herrialdea | ![]() |
Heriotza | Biarritz, 1908ko irailaren 20a (64 urte) |
Hobiratze lekua | San Jose hilerria |
Heriotza modua | : bronkitisa |
Familia | |
Haurrideak | ikusi
|
Hezkuntza | |
Heziketa | Parisko Kontserbatorioa |
Hizkuntzak | gaztelania |
Irakaslea(k) | Lambert Massart |
Ikaslea(k) | ikusi
|
Jarduerak | |
Jarduerak | musikagilea eta biolin-jotzailea |
Lan nabarmenak | |
Jasotako sariak | |
Genero artistikoa | erromantizismoa |
Musika instrumentua | biolina |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |
![]() |
Pablo Sarasate (Iruñea, 1844ko martxoaren 10a - Biarritz, Lapurdi, 1908ko irailaren 20a), izen osoa Martin Meliton Sarasate Navascues, nafar biolin jotzailea eta musikagilea izan zen, Francisca Sarasate idazlearen neba. Ibilbide profesional arrakastatsua izan zuen bai Europan, bai Amerikan. Biolinari soinu goxo eta garbia ateratzen zion, eta berebiziko teknika zuen; guztiz berritu zuen biolina jotzeko modua.
Biolinerako zenbait lan ondu zituen, hala nola, Jota aragonesa, Romanza andaluza, Caprice Basque, Zapateado, Zigeunerweisen, Habanera eta Aires navarros.[1]
Haren omenezkoak dira Iruñeko Sarasate pasealekua, Pablo Sarasateren monumentua eta Pablo Sarasate Musika Kontserbatorio Profesionala. Kondestablearen jauregian Pablo Sarasate museoa dago.[2]