Sindikalismo iraultzailea, oro har, 1895 eta 1914 bitartean Frantzian CGTko sindikatuetan izandako praktika sindikala izendatzen du, eta 1920 urtetik aurrera, beste herrialde industrializatuetako sindikatuetan (AEB, Argentina, Italia eta Espainia).
Sindikalismo iraultzaileak kapitalismoa hausteko estrategia bat proposatzen du, langileen autoantolaketa eta langileen autonomia proposatzen dituena, ekintza zuzenarekin eta desjabetze greba orokorrarekin batera.