Stacka, kostaldetik gertu, itsasoaren gainetik altxatzen den muino harritsua da, olatuek itsaslabar baten zati bigunenetan egiten duten higaduraren eraginez sortzen dena[1]. Ondorioz, lur-forma hori, lehen, penintsulako zatia zen, baina, olatuen eraginez, isolatuta zegoen itsaslabarrean, haitzulo bat zulatzean hasi zen higadura prozesu bat abiaraziz[2]. Denboraren poderioz, erortzen amaitzen den arku edo zubi bat eratzen da, stack deitzen diren irtengune isolatuak sortuz. Horiek itsas higadura jasaten jarraitzen dute arrezife bihurtu arte; zikloaren azken fasea da.
Hala ere, batzuetan, "stack" izena kostaldetik gertu ez dauden muino harritsuei ematen zaie, horren adibide dira Caliko eta Citará-ko stack-ak.
Lur-forma horren adibiderik ikusgarrienetako bat Australiako Apostoluen kostaldean aurkitzen da, Victoria hegoaldeko estatuan, non Hamabi Apostoluak izenez ezagutzen den labar multzo bat altxatzen den. Erliebe ezaugarri horietako asko Lugoko kostaldean ere ikus daitezke, zehazki, Las Catedrales hondartzan. Euskal Herrian, aipagarriak dira Hendaiako Dunbarriak, Anton Abadiaren jauregiko Santa Ana lurmuturraren parean. Euskal mitologiaren arabera Dunbarriak —Dunba luze eta Dunba zabala—, gentilek Baionako katedralaren aurka botatako harriak dira, baina, estropezu bat zela medio, Hendaian erori ziren[3].
Gaztelaniaz, Farallon Izena ematen zaio, zeina latin arruntetik edo italiar faraglione terminotik datorren eta, ziurrenik, pharos grezieratik datorrena; itsasargia esan nahi du, izan ere, talasokrazia indartsuen garaian, stackak suteez markatuta zeuden, ziurrenik, gaueko nabigazioan, itsasontziak hondoratu ez zitezen.
Batzuetan, geomorfologian, stack terminoa, edo eskualdeko aldaerak ere erabiltzen dira horiek deskribatzeko: raukar (Suedian) edo kekur (Errusian).