| Aldnederfrankysk | ||
| algemien | ||
| taalgebiet | Ryn-, Maas- en Skeldedelta | |
| skrift | runen, Latynsk alfabet | |
| taalbesibskip | ||
| taalfamylje | ● Yndo-Jeropeesk ● Germaansk ● Westgermaansk ● Súdwestgermaansk ● Nederfr.-Nedersaks. ● Nederfrankysk ● Aldnederfrankysk | |
| dialekten | Aldeastnederfrankysk, Aldwestnederfrankysk | |
| skaaimerken | ||
| tiidrek | 7e-11e iuw | |
| ûntstien út | Aldfrankysk | |
| ûntjûn ta | ● Aldlimboarchsk ● Aldnederlânsk | |
| taalkoades | ||
| ISO 639-3 | odt | |
It Aldnederfrankysk wie de Westgermaanske taal dy't fan 'e sânde oant de alfde iuw sprutsen waard yn 'e Ryn-, Maas- en Skeldedelta fan it hjoeddeistige súdlik Nederlân, noardwestlik Belgje, westlik Dútslân en noardlik Frankryk. It Aldnederfrankysk ûntjoech him yn 'e sânde iuw út it Aldfrankysk, de taal fan 'e Franken, en bestie út twa haaddialekten: it Aldeastnederfrankysk en it Aldwestnederfrankysk. Ut it Aldnederfrankysk ûntjoegen har neitiid de Nederfrankyske talen.
