Heidehin

heidehin
taksonomy
ryk dieren (Animalia) stamme rêchstringdieren (Chordata) klasse fûgels (Aves) skift hineftigen (Galliformes) famylje fazanteftigen (Phasianidae) skaai prêrjehinnen (Tympanuchus) soarte prêrjehin (Tympanuchus cupido)
ûndersoarte
Tympanuchus cupido cupido
Linnaeus, 1758
IUCN-status: útstoarn
ferspriedingsgebiet
Histoaryske fersprieding fan 'e heidehin.

De heidehin (wittenskiplike namme: Tympanuchus cupido cupido) is in útstoarne ûndersoarte fan 'e prêrjehin (Tympanuchus cupido), dy't lânseigen wie yn it noardeasten fan 'e Feriene Steaten. Dizze fûgel hearde ta it skift fan 'e hineftigen (Galliformes), de famylje fan 'e fazanteftigen (Phasianidae), de tûke fan 'e rûchpoathinnen (Tetraonini) en it skaai fan 'e prêrjehinnen (Tympanuchus). Doe't de earse Jeropeeske kolonisten har yn 'e santjinde iuw yn Noard-Amearika nei wenjen setten, kamen heidehinnen dêr yn 'e miljoenen foar. Sels mids achttjinde iuw wiene se noch tige algemien. Mar yn 'e earste helte fan 'e njoggentjinde iuw kamen se troch oerbejaging slim yn 'e swierrichheden, en yn 1870 wiene se op it fêstelân útrûge. It lêste bolwurk fan 'e heidehin wie it eilân Martha's Vineyard, foar de kust fan Massachusetts. Dêr krige dizze soarte oan it begjin fan 'e tweintichste iuw in beskerme status, yn 't earstoan mei hoopfolle resultaten. Mar in ûngelokkige gearrin fan omstannichheden soarge der omtrint 1916 foar dat it mei de heidehin slim yn it neigean rekke. Yn 1928 wie der noch mar noch mar ien fûgel oer, dy't yn 1932 deagie.