Simon fan Syrene (Hebriuwsk: שִׁמְעוֹן) wie neffens de trije synoptyske evangeeljes in man út Syrene (yn it hjoeddeiske Lybje), dy't ûnder de krúswei fan Jezus troch de Romeinen twongen waard om in diel fan de wei it krús te dragen.
Underdiel fan de straf wie dat de feroardielde sels it krús nei it plak fan eksekúsje sjouwe moast. Dit gebrûk sprekt tsjin dat Jezus tidens de krúsdraging help krige. De ferklearring dat Jezus wol help krige is dat de Romeinske soldaten der fan út gyngen dat Jezus fanwegen de eardere mishannelingen sa te'n ein rekke wie, dat hy sûnder help noch foar de krúsiging stjerre soe.
Yn de tradysje fan de krúswei wurdt it barren yn de fyfte staasje betocht.[1]