Sirta (Latyn: Cirta) wie yn de âldheid in Berberske en Romeinske stêd, dat letter de stêd Konstantine (Algerije) wurde soe. Sirta wie de haadstêd fan it Berberske keninkryk Numydje. Hoewol't Numydje in bûnsmaat fan Rome wie yn de Punyske oarloggen (264-146 f.Kr.), waard Sirta ferskate kearen yn de twadde en earste iuw f.Kr. troch de Romeinen oanfallen. Under Julius Caesar rekke Sirta ûnder romeinsk bestjoer. Sirta waard dêrnei mei romeinske kolonisten befolke en waard omkringe troch in "konfederaasje fan frije romeinske stêden", lykas Tiddis, Kuikul en Milevum. De stêd waard yn de iere fjirde iuw n.Kr. ferwoastge en waard fannijs opboud troch keizer Konstantyn de Grutte, dy't syn namme oan de nij opboude stêd joech; Constantina. Sirta rekke skansearre troch de Fandalen, mar de Byzantynske keizer Justinianus I bemastere en boude de stêd fannijs op. It belang fan de stêd naam ôf nei't it troch de Arabieren oermastere waard, mar der bleau lykwols in lytse mienskip wenjen. De ruïnen binne hjoed-de-dei in archeologysk fynplak.