Swanneblom

swanneblom
taksonomy
ryk planten (Plantae) stamme blêdplanten (Euphyllophyta) klasse bedutsensieddigen    (Angiospermae) skift swanneblomeftigen    (Nymphaeales) famylje swanneblommen    (Nymphaeaceae) skaai swanneblommen (Nymphaea)
soarte
Nymphaea alba
Linnaeus, 1753
ferspriedingsgebiet

Net te betiizjen mei de swannepopel.

De swanneblom, ek dûker, flesse, fleske, flessehals, kankerblêden, kanneblêden, plomp, pompeblêd, wite wetterleelje of wetterroas (Nymphaea alba), is in algemien foarkommende wetterplant mei driuwende blêden. De swanneblom groeit meast yn leechfeanplassen, petgatten, brede sleatten, net meer brûkte kanalen en oan de ouwer fan stadich streamende rivieren. Dy wetters ha in djipte fan maksimaal trije meter. De plant hat in sprieding fan 150 sm. Swanneblommen kinne frij goed tsjin wetterfersmoarging. De namme nymphaéa betsjut yn it Gryksk 'wettergoadinne', fanwege de groei yn it wetter. Alba betsjut 'wyt'. De blêden komme yn it foarjier oan it oerflak en dêrnei komme de blommen. It is de grutste blom fan de Nederlânske lânseigen planten.

Se komt faak foar mei de giele plomp op wat fiedselearme plakken, mar beide soarten steane ek faak tegearre. Tige licht streamend wetter ferdraacht de plant wol, mar minder goed as giele plomp. Yn situaasjes mei izerryke kwel dêr’t it fosfaat bûn wurdt, kin se better stânhâlde as giele plomp; yn oare situaasjes wurdt se faak troch dizze soarte ferdreaun. Beskaadzjen troch beammen of moerasplanten wurdt net goed ferdroegen.^[1] Swanneblommen binne lânseigen yn Noard-Afrika, tuskenbeidenklimaat Aazje, Europa en tropysk Aazje (Jammu en Kasjmir).

1. ↑ Ecopedia.be