![]() | |
---|---|
Descubrimento e clasificación[1] | |
Descuberto por | M. Brown, C. Trujillo, D. Rabinowitz |
Descuberto o | 17-02-2004 |
Designación no Mpc | 90482 Orcus |
Nome alternativo | 2004 DW |
Categoría no Mpc | Plutino[2][3] Candidato a plutoide |
Características orbitais[1] | |
Época= 23-07-2010 (2 455 400,5 ax) | |
Afelio | 7.191,17 Gm (48,07 UA) (Q) |
Perihelio | 4.528,33 Gm (30,27 UA) (q) |
Eixo semi-maior | 5.860,18 Gm (39,173 UA) |
Excentricidade | 0,22718 |
Período orbital | 89.552 d (245,18 ax) |
Inclinación | 20,573° |
Anomalía media | 166,38° (M) |
Lonxitude do nodo ascendente | 268,606° |
Argumento do perihelio | 73,031° |
Satélites | Vanth |
Características físicas | |
Diámetro | 946,3+74,1 −72,3 km[4] 850 ± 90 km[5] |
Masa | 6,32 ± 0,05 x 1020 kg (o sistema enteiro)[6] |
Densidade | 1.5 ± 0.3 g/cm³ (comparable á da lúa Caronte)[6] |
Gravidade superficial | ~0,23 m/s² |
Velocidade de escape | ~0.44 km/s |
Período de rotación | 13,188 h[7] |
Tipo espectral | neutral[7] B-V=0,68; V-R=0,37[8] |
Albedo | 0,28 ± 0,04[6] 19,75 +3,40 −2,76%[4] |
Magnitude aparente | 19,1 (en oposición)[9][10] |
Magnitude absoluta | 2,3[1] (2,27 ± 0,05)[6] Lúa: 4,88 ± 0,05[6] |
Temperatura superficial | <44 K[7] |
90482 Orcus é un grande obxecto do cinto de Kuiper (KBO) cunha lúa de gran tamaño, Orcus posiblemente sexa un planeta anano. Foi descuberto o 17 de febreiro do ano 2004, por Michael Brown do Caltech, Chad Trujillo do Observatorio Gemini, e David Rabinowitz da Universidade Yale. Posteriormente sería recuperado en imaxes que nos retrotraen ata o 8 de novembro de 1951.[1] Orcus é un plutino, ancorado nunha resonancia orbital de 3:2 con Neptuno, facendo dúas revolución ó redor do Sol, mentres Neptuno fai tres. A órbita de Orcus é moi semellante á de Plutón, excepto que sempre está en oposición respecto de Plutón: cando Orcus está no seu afelio, Plutón está no seu perihelio e viceversa. A causa disto, e o que hai que sumarlle a gran lúa que pouse Orcus, de nome Vanth, que nos lembra moito a gran lúa de Plutón Caronte, Orcus é visto coma o anti-Plutón. Isto foi unha das principais razóns polas que se lle escolleu o seu nome actual, a deidade Orcus era o equivalente na mitoloxía etrusca do Plutón da mitoloxía romana.[11]
A superficie de Orcus é relativamente brillante cun albedo que acada case o 30%, é gris de cor e rica en auga. Este xeo está predominantemente en forma cristalina, o cal podería indica-la presenza de actividade criovolcánica nun pasado recente. Compostos coma o metano ou o amoníaco tamén poderían estar presentes. A existencia dun satélite permítelles ós astrónomos determina-la masa do sistema, a cal é aproximadamente igual á da lúa Tetis de Saturno. A proporción das masas de Orcus e Vanth non foi concretada, posiblemente está nalgún punto entre 1:33 a 1:12. O diámetro de Orcus é duns 800–900 km, mentres que o de Vanth podería estar entre os 280 ós 380 km, dependendo do albedo que en realidade posúa cada corpo.
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome Buie
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome Stansberry 2007
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome Lim2010
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome Brown2010
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome Barucci2008
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome deBergh2005
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome AstDys
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome Horizons
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome MBP