Back Pous Alexander VI Afrikaans Aleixandre VI AN Alexander VI Pāpa ANG إسكندر السادس Arabic اسكندر السادس ARZ Alexandru VI AST VI Aleksandr Azerbaijani Аляксандр VI Byelorussian Аляксандар VI (папа рымскі) BE-X-OLD Александър VI Bulgarian
.jpg)
.svg){kind=small}
Alexandre VI, nado en Xàtiva (Reino de Valencia) o 1 de xaneiro de 1431 e finado en Roma (Estados Pontificios) o 18 de agosto de 1503, foi o papa n.º 214 da Igrexa católica entre 1492 e 1503. Nado Roderic de Borja i Borja, italianizado en Borgia, máis coñecido como papa Borgia.
Roderic Borja alcanzou o poder grazas ao nepotismo e mantívoo por el, conseguindo o seu ascenso dentro da xerarquía da Igrexa católica grazas á súa relación co papa Calisto III, de quen era sobriño. Esta relación familiar facilitoulle o acceso a Cardeal diácono e o desempeño de numerosos cargos de grande importancia dentro e fóra da Curia Romana, que lle permitiron facerse coas influencias políticas e o prestixio que, finalmente, o levaron ao solio pontificio en 1492. [1]
Unha vez elixido papa como Alexandre VI, desencadeou e involucrouse en decenas de situacións políticas, envolvido en intrigas e nas tormentosas e traizoeiras relacións entre os poderes internacionais. Buscou a través de alianzas políticas e conspiracións facer que a súa familia se consolidase dentro da nobreza italiana e acrecentar en toda posible ocasión o seu poderío, tarefa que emprendeu en conxunto cos seus fillos, Xoán, César, Lucrezia e Jofre, os cales serviron como instrumentos das súas maquinacións políticas.[2]
A través da guerra italiana de 1494-1498 e a guerra de Nápoles (1501-1504) enxeñouse para non só asegurar o seu poderío, senón para acrecentalo, valéndose das rivalidades entre as potencias da época e as tensións políticas entre as familias da aristocracia europea, conseguindo durante os 11 anos que durou o seu papado impulsarse ata a cima do poder na Península Itálica.[3]
Traxicamente, as mesmas intrigas e poderes que lle serviron para levar á Casa de Borgia á cima, aseguraron a súa destrución, pois todo o poder que os Borgia obtiveran, inclusive o éxito militar de César Borgia, xiraba en torno aos Estados Pontificios e polo tanto dependía da permanencia de Alexandre VI no poder, polo cal a vasta rede de condados, principados e territorios que os Borgia puxeran aos seus pés, sucumbiu ipso facto coa súa morte, selando o destino de César Borgia, quen morrería catro anos despois en 1507, e sepultando a era dos Borgia e a súa dinastía.[4]
- ↑ Hibbert 2008.
- ↑ Puzo 2001.
- ↑ Puzo 2001, p. 4.
- ↑ Maquiavelo 2004, p. Capítulo VII.