Aromaticidade

En química orgánica, a aromaticidade é unha propiedade dos hidrocarburos cíclicos conxugados que consiste en que os electróns dos enlaces dobres son libres de poder circular dun enlace a outro, sexa dobre ou simple, o que lle dá á molécula unha estabilidade maior que a que tería se ditos electróns permanecesen fixos no enlace dobre.^[1] Os compostos con esta propiedade denomínanse "aromáticos", porque August Wilhelm Hofmann os denominou así en 1855, aínda que poucos deles teñen un cheiro ou aroma significativo.

Ao representar a molécula debúxanse os enlaces dobres nunha configuración e xunto a ela, entre frechas, debúxanse as demais configuracións como posibilidades adicionais que teñen os electróns dos enlaces dobres de formar outros enlaces arredor do anel aromático. A molécula de benceno, por exemplo ten varios estados de resonancia, dos cales se represeéntan dous aquí (na figura), que corresponden aos enlaces dobres alternándose cos enlaces simples.

1. ↑ Palop, Juan A. "Química Orgánica avanzada. Heterocíclica" (PDF). Universidade de Navarra (en castelán). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 30 de setembro de 2007. Consultado o 08 de abril de 2015.