Asclepeion

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2023.)

Na antiga Grecia e Roma, un asclepeion ou Asklepieion (grego: Ἀσκληπιεῖον, latín: aesculapīum) foi un templo de curación, consagrado ao deus Asclepio.

Comezado ao redor do 300 a. C., o culto de Asclepio converteuse cada vez en máis popular. Os peregrinos acudiron á asclepeia para seren curados. Durmían toda a noite e contaban os seus soños a un sacerdote o día seguinte. El receitaba unha cura, a miúdo unha visita aos baños ou a un ximnasio. Posto que as serpes estaban consagradas a Asclepio, a miúdo utilízanse nos rituais de curación. As serpes non velenosas eran deixadas reptar no chan dos dormitorios onde os enfermos e feridos durmían.

Pausanias sinalou que, no asclepeion de Titane en Sición (fundado por Alexanor, neto de Asclepio), as estatuas de Higía cubríanse con pelo das mulleres e pezas de roupa Babilonia. Segundo as inscricións, os mesmos sacrificios que se ofrecían en Paros.

Dise que Hipócrates recibiu a súa formación médica nun Asclepeion na illa de Cos. Antes de converterse no médico persoal do emperador romano Marco Aurelio, Galeno tratou e estudou no famoso asclepeion de Pérgamo.

O asclepeion máis antigo estaba en Trikke (agora coñecido como Trikala) en Tesalia. O asclepeion en Epidauro, tradicionalmente considerado como o lugar de nacemento de Asclepio, é extenso e ben conservado. Hai un Asclepeion situado na ladeira sur da Acrópole de Atenas, que data de ao redor de 420 antes de Cristo.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Asclepeion