En teoría de conxuntos, o axioma da escolla[1] é un axioma que postula que para cada familia de conxuntos non baleiros, existe outro conxunto que contén un elemento de cada un daqueles. De maneira informal, afirma que dada unha colección de «caixas» con obxectos dentro delas, é posible escoller un obxecto de cada caixa. Que este procedemento se pode levar a cabo é trivialmente certo sempre que dita familia sexa finita, ou cando existe unha regra ben determinada que permite «escoller» un único elemento de cada conxunto dela. Con todo, o axioma é indispensable no caso máis xeral dunha familia infinita arbitraria.
Foi formulado en 1904 por Ernst Zermelo, para demostrar que todo conxunto pode ser ben ordenado.[2] Aínda que orixinariamente foi controvertido, hoxe en día é usado sen reservas pola maioría dos matemáticos. Hai aínda, con todo, especialmente na teoría de conxuntos, correntes de opinión que rexeitan o axioma ou que investigan consecuencias doutros axiomas inconsistentes con el.