O bazo é un órgano presente practicamente en todos os vertebrados con capacidades rexenerativas e con importantes funcións relacionadas cos glóbulos vermellos do sangue e o sistema inmunitario.[1] Para referirse ao bazo utilízase o adxectivo esplénico, que deriva do grego σπλήν splēn. Nos humanos é un órgano castaño-púrpura localizado no cuadrante superior esquerdo do abdome, que forma parte do sistema linfático. Encárgase de eliminar os glóbulos vermellos vellos do sangue, serve como reserva de sangue para casos de fortes hemorraxias, e tamén é un centro de reciclaxe de ferro. Como parte do sistema de sistema fagocitario mononuclear, metaboliza a hemoglobina dos glóbulos vermellos senescentes. Os linfocitos que contén sintetizan anticorpos na súa polpa branca e elimina bacterias.[2][3] Recentemente, viuse que contén na súa reserva de sangue case a metade dos monocitos do corpo na súa polpa vermella.[4] Estes monocitos, cando viaxan aos tecidos danados (como o corazón), convértense en células dendríticas e macrófagos e promoven a curación dos tecidos.[4][5][6] É un dos centros de actividade do sistema reticulo endotelial e pode considerarse análogo a un gran ganglio linfático, e a súa ausencia predispón a contraer certas infeccións.[7]
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome Mebius