Un bosque primario, primixenio ou virxe é unha extensión considerábel de masa forestal que permaneceu intacta: case nunca foi explotada (ou foi moi pouco explotada), fragmentada ou influída polo ser humano e as súas actividades,[1] polo tanto, ningún outro tipo de bosque ou plantación posúe a riqueza biolóxica ou a importancia ecolóxica dos bosques primarios. Este tipo de bosques representan un 65 % da diversidade terrestre, a pesar dos danos prexudiciais que sufriron.
Actualmente os bosques primarios están desaparecendo de forma rápida e irreversíbel. O 80 % destes ecosistemas xa foron destruídos ou alterados, e o 20 % restante está ameazado por diversas causas: explotación forestal ou petrolífera, minaría, construción de encoros e estradas, e a expansión da agricultura e a gandaría.[Cómpre referencia]
O bosque primario máis extenso do planeta Terra é a Selva Amazónica. Segundo Greenpeace, no Mioceno estes bosques cubrían case a metade da superficie terrestre, pero hoxe só queda unha quinta parte do bosque orixinal intacto (un 7 % de toda a superficie).[2]
Non todos os "bosques antigos" son primarios; son denominados bosques secundarios os rexenerados hai moito tempo sobre un bosque antes destruído, significativamente modificado ou explotado polo home. Estes non chegan a ter o grao de biodiversidade, é dicir, a riqueza de especies, dos bosques primarios.[1]
Para que un terreo forestal poida ser considerado como "primario" debe ser o suficientemente extenso como para garantir a supervivencia de poboacións viábeis de todos os seres vivos, incluídas especies migratorias, sen verse afectadas pola acción humana. Aproximadamente 150 millóns de persoas viven no día de hoxe en bosques primarios.[2]