Back بريان هنتون ARZ Брайън Хентън Bulgarian Brian Henton Catalan Brian Henton German Brian Henton English Brian Henton Spanish برایان هنتون Persian Brian Henton Finnish Brian Henton French Brian Henton Croatian
.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 19 de setembro de 1946 (78 anos) Castle Donington, Reino Unido (pt)  |
| Actividade | |
| Ocupación | piloto de Fórmula Un |
| Deporte | automobilismo |
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
Brian Henton nado o 19 de setembro de 1946 en Castle Donington, Leicestershire é un ex piloto de carreiras de Inglaterra. Gañou o Campionato Británico de Fórmula 3 de 1974 e o Campionato Europeo de Fórmula 2 de 1980. Participou en 38 Grandes Premios de Fórmula 1, debutando o 19 de xullo de 1975, pero nunca anotou ningún punto no campionato.
Henton (alcumado "Superhen" na prensa de carreiras británica) procedía dun orfanato e non comezou nas carreiras ata os 23 anos. Ao gañar o campionato menor británico de Formula Vee en 1971, nunca consciente do valor das relacións públicas, anunciou que ía ser Campión Mundial. Este obxectivo escapóuselle, pero gozou dunha carreira exitosa na Fórmula 3 e Fórmula 2.
O debut de Henton en F1 chegou en 1975 con Lotus, teoricamente un bo volante pero o equipo estaba en crise co Lotus 72 finalmente non competitivo e o seu substituto, o Lotus 76 foi un fracaso, polo nque non logrou bos resultados. Entre 1975 e 1978 mesturou unidades de Fórmula Un e Fórmula 2 (incluído unha tempada nun March privado para o seu propio equipo o British Formula One Racing Team), nunca se asentou completamente en ningunha categoría, pero asegurouse o campionato F2 de 1980 para Toleman, quen o levou á F1 en 1981. O primeiro Toleman-Hart foi algo así como un desastre, con sobrepeso e subdesarrollado, e Henton só logrou clasificarse unha vez. As saídas infrutuosas para Arrows e Tyrrell en 1982 non tiveron máis éxito.
Talvez de xeito apropiado, a súa última presentación de Fórmula Un foi na Carreira de Campións en Brands Hatch en abril de 1983, que tamén resultou ser a última carreira de F1 fora do campionato na era moderna.[1]
Trala súa retirada do deporte, regresou á dirección dun concesionario de automóbiles e nos últimos anos diversificouse noutras áreas, especialmente a enxeñería. Ocasionalmente pilotou en carreiras de coches históricos e competicións ecuestres na súa casa en Ingarsby Hall, Leicestershire.[2]