CD20
| |
Identificadores | |
Símbolo | MS4A1 |
Símbolos alt. | CD20 |
Entrez | 931 |
HUGO | 7315 |
OMIM | |
RefSeq | NM_152866 |
UniProt | P11836 |
Outros datos | |
Locus | Cr. 11 q13 |
O CD20 (cluster de diferenciación 20) ou antíxeno CD20 do linfocito B é unha fosfoproteína glicosilada expresada na superficie das células B que empeza a aparecer na fase pro-B (CD45R+, CD117+) da diferenciación desta célula e que incrementa progresivamente a súa concentración ata a madurez celular.[1]
Nos humanos o CD20 está codificado no xene MS4A1 do cromosoma 11.[2][3]
Este xene codifica unha proteína que é membro da familia das proteínas con pregamentos que cruzan a membrana 4 veces. Os xenes membros desta familia proteica caracterízanse por ter características estruturais comúns e zonas de empalme intrón/exón similares e mostran patróns de expresión únicos entre as células hematopoéticas e tecidos non linfoides. A molécula da superficie das células B codificada por este xene e xoga un papel no desenvolvemento e diferenciación de células B en células plasmáticas, e o seu xene está localizado na rexión 11q12, entre un grupo ou cluster doutros membros da familia. O splicing alternativo deste xene orixina dúas variantes de transcrición que codifican a mesma proteína.[3]