Back قناة كاستيلا ARZ Canal de Castella Catalan Canal de Castilla CEB Canal de Castilla German Canal de Castilla English Kanalo de Kastilio Esperanto Canal de Castilla Spanish Gaztelako kanala Basque Canal de Castille French Canal de Castela Portuguese

Canle de Castela

Modelo:Xeografía físicaCanle de Castela
Imaxe
Tipoconxunto histórico-artístico
canal de navegación
canal de rego Editar o valor en Wikidata
Parte dePlan Nacional de Patrimonio Industrial
European Route of Industrial Heritage (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaCastela e León, España Editar o valor en Wikidata
Mapa
 41°44′58″N 4°38′49″O / 41.749444, -4.646943
Características
Dimensións207 (lonxitude) km
Ben de interese cultural
Data13 de xuño de 1991
IdentificadorRI-53-0000397

A canle de Castela é unha obra de enxeñaría hidráulica feita co propósito de facilitar o transporte de trigo de Castela ata os portos do norte e dende alí a outros mercados. Percorre parte das provincias de Burgos, Palencia e Valladolid, na comunidade autónoma de Castela e León. Foi realizada entre mediados do século XVIII e o primeiro terzo do XIX, se ben a chegada do ferrocarril logo fixo que quedase obsoleta. Está declarada como Ben de interese cultural, RI-53-0000397, na categoría de Conxunto Histórico Artístico dende o 13 de xuño de 1991.[1] Orixinalmente concibida como unha rede de catro canles que unirían Segovia con Reinosa, só se chegaron a construír tres ramais (o Norte, o Sur e o de Campos).[2] Cunha anchura que varía entre 11 e 22 metros, a canle discorre ó longo de 207 quilómetros, atravesando 38 termos municipais,[3] e unindo as localidades de Alar del Rey (Palencia), onde ten o seu nacemento, coas de Valladolid e de Medina de Rioseco, situadas respectivamente ó final dos ramais Sur e de Campos (a Canle ten forma de Y invertido). Ten un desnivel total de 150 metros.[3]

Embarcadoiro da Canle de Castela en Medina de Rioseco.
Canle de Castela, dársena de Valladolid. A idea desta canle era a de servir como vía de comunicacións e transporte que solucionase o problema de illamento que sufría a meseta castelá, debido ao relevo do cordal Cantábrico e a unha deficiente rede viaria, que facían case imposible o transporte dos produtos agrarios da rexión.
Unha das esclusas da canle.

A meirande parte da canle discorre pola provincia de Palencia (o ramal Norte por completo e tamén unha parte dos ramais Sur e de Campos). Nela sitúanse dous dos puntos máis emblemáticos da infraestrutura. O primeiro é o cruzamento co río Carrión, en Calahorra de Ribas (concello de Ribas de Campos), que lle fornece augas. O segundo e El Serrón (concello de Grijota), onde a canle galla nos ramais de Campos (cara a Medina de Rioseco) e do Sur (cara a Valladolid). Poucos quilómetros augas abaixo, o ramal Sur flanquea a cidade de Palencia polo oeste, coa cal se comunica mediante unha dársena que chega deica a beira mesma do río Carrión, construída para facilitar as tarefas de carga e descarga.

En Calahorra de Ribas pódese ler un monumental fito erixido para conmemorar a unión dos ríos Carrión e Pisuerga en agosto de 1791:

No Reinado do Señor Don Carlos IV e da súa muller Dona Luísa María a expensas do Real Erario, sendo Ministro do Excmo Señor Conde de Lerena, baixo cuxas ordes dirixiu a obra o Coronel Juan de Homar, Cabaleiro de Calatrava. Era o Conde de Lerena, Don Pedro López de Lerena Cuenca, Ministro de Facenda naqueles anos.
  1. ↑ Ministerio de Cultura, Patrimonio Histórico.
  2. ↑ Historia da Canle de Castela Arquivado 20 de xuño de 2012 en Wayback Machine., no seu sitio web oficial.
  3. ↑ 3,0 3,1 Guía da Canle Arquivado 06 de outubro de 2014 en Wayback Machine.. Consultada o 6 de agosto de 2012.
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne