Back Clementina Arderiu AST Clementina Arderiu i Voltas Catalan Clementina Arderiu German Clementina Arderiu English Clementina Arderiu Spanish Clementina Arderiu i Voltas Basque Clementina Arderiu French Clementina Arderiu Italian
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) Clementina Arderiu Voltas 6 de xullo de 1889 Barcelona, España |
| Morte | 17 de febreiro de 1976 (86 anos) Barcelona, España |
| Lugar de sepultura | Sarrià cementery (en)  |
| Actividade | |
| Ocupación | poetisa, escritora |
| Xénero artístico | Poesía |
| Obra | |
| Arquivos en | |
| Familia | |
| Cónxuxe | Carles Riba |
| Fillos | Oriol Riba |
| Parentes | Pau Riba, neto |
| Premios | |
| |
| Descrito pola fonte | Nou diccionari de la literatura catalana |
  | |
Clementina Arderiu i Voltas, nada en Barcelona o 6 de xullo de 1889[1] e finada na mesma cidade o 17 de febreiro de 1976, foi unha poeta catalá. Influenciada pola poesía popular catalá, Josep Carner e Joan Maragall, foi autora dos libros Cançons i elegies (1916), Sempre i ara (1946), co que gañou o premio Joaquim Folguera, És a dir (1959) e L'esperança encara (1969), entre outros.[2]
Nos seus poemas pódese atopar a influencia de Josep Carner, así como do seu marido, Carles Riba. A súa é unha poesía moi elaborada na que dominan temas como a fe, o amor, a alegría, a condición feminina ou a morte, entre outros. Considérase que os seus poemas tenden a unha idealización da vida cotiá. Foi creadora de goigs (versos populares de carácter relixioso), como Jacint Verdaguer ou Joan Maragall, entre outros. As súas primeiras obras pódense clasificar dentro do Noucentisme, que superou máis adiante coa incorporación de novos elementos.
Formou parte do círculo de mulleres intelectuais e artistas da pintora rusa Olga Sacharoff en Cataluña. Entre elas tamén se atopaban as pintoras Soledad Martínez, Marie Laurencin, Dagoussia e Ángeles Santos, as escultoras Lluïsa Granero e Maria Llimona, ou a escritora Elisabeth Mulder.[3]
- ↑ "Espanha, Província de Barcelona, Registros Municipais, 1387-1986". Family Search.
- ↑ "Una literatura pròpia, dones escriptores" (PDF). Institut Català de les Dones (en catalán).
- ↑ "Olga Sacharoff, pintura, poesia, emancipació" (PDF). Museu d'Art de Girona (en catalán). 2017. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 19 de setembro de 2020. Consultado o 01 de xaneiro de 2024.