Colina | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
2-Hidroxi-N,N,N-trimetiletanaminio | |
Outros nomes Bilineurina, (2-Hidroxietil)trimetilamonio | |
Identificadores | |
Número CAS | 62–49–7 |
PubChem | 6209 |
ChemSpider | 299 |
UNII | N91BDP6H0X |
Número CE | 200–655–4 |
DrugBank | DB00122 |
KEGG | C00114 |
ChEBI | CHEBI:15354 |
ChEMBL | CHEMBL920 |
Referencia Beilstein | 1736748 |
Referencia Gmelin | 324597 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| |
Propiedades | |
Fórmula molecular | C5H14NO |
Masa molecular | 104,17080 |
Densidade | 1,09 g/ml |
Punto de ebulición | 305 °C |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
A colina é un nutriente esencial hidrosoluble.[1][2][3][4] Adoita agruparse dentro do complexo da vitamina B. Co nome colina faise referencia xeralmente á variedade de sales de amonio cuaternarios que conteñen o catión N,N,N-trimetiletanolamonio. A colina aparece na cabeza polar dos fosfolípidos fosfatidilcolina e esfingomielina, que son abundantes nas membranas celulares. A colina é a molécula precursora da acetilcolina, un neurotransmisor que está implicado en moitas funcións, entre as cales están a memoria e o control do músculo. A colina debe formar parte da nosa dieta,[5] xa que se usa na síntese de compoñentes que forman parte das membranas celulares. Son alimentos ricos en colina os ovos e os alimentos graxos.