Creonte (rei de Corinto)

Creonte

Biografía
King of Corinth (en)
Familia
Cónxuxe	Merope
Fillos	Creúsa, Hippotes
Pai	Lycaethus
Descrito pola fonte	Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru Encyclopædia Britannica

Na mitoloxía grega, Creonte foi un rei de Corinto. Era fillo de Licáeto.

Recibiu para o seu coidado os dous fillos de Alcmeón e Manto, filla do adiviño Tiresias: Anfíloco e Tisífone. Alcmeón confiounos a Creonte cando tivo que dirixir a guerra dos Epígonos, fillos dos capitáns mortos na Guerra contra Tebas. Nesta ocasión, Alcmeón e os seus soldados arxivos lograron conquistar a cidade.

Pero a esposa de Creonte estaba celosa da beleza de Tisífone e decidiu desfacerse dela, vendéndoa como escrava. Comprouna o propio Alcmeón (o seu pai), sen decatarse de quén era, aínda que non chegou a cometer incesto con ela ^[1].

Por outra banda, Creonte acolleu en Corinto a Xasón e a súa esposa, a feiticeira Medea, cando foron expulsados de Iolco ^[2]. Ó cabo de dez anos, Xasón namorouse da filla de Creonte, chamada Glauce ou Creúsa, e o rei decidiu casalos. Para poder casar, Xasón repudiou a Medea, á que prometera amor eterno, e esta vingouse.

Medea creou un vestido como regalo de vodas para Glauce ^[3] e esta aceptouno sen sospeitar nada. Pero cando se vestiu con el, morreu devorada por un intenso lume,^[4] que tamén matou o pai, Creonte, que acudiu a socorrela. Outra versión conta que Medea plantou lume ó palacio, provocando a morte de Creonte e a da filla no incendio, xunto a tódolos hóspedes. Xasón salvouse saltando por unha ventá ^[5]

"O rei de Corinto, Creonte, prometeu en matrimonio á súa filla Glauce a Xasón, quen a desposou tras repudiar a Medea. Pero esta... enviou á desposada un peplo impregnado en veleno, polo que, en canto o puxo, foi abrasada por violento lume xunto ó pai, que trataba de auxiliala".

(Pseudo-Apolodoro: Biblioteca mitológica I, 9, 28)

1. ↑ Graves, px. 421.
2. ↑ Medea, a petición de Xasón, enganou ás fillas de Pelias, rei de Iolco, dicíndolles que o seu pai ía rexuvenecer se o cocían ó lume. Elas así o fixeron e o pai, naturalmente, morreu.
3. ↑ Ou tamén unha coroa de ouro.
4. ↑ Lémbrese o caso similar de Deianira, que provocou a morte do seu esposo Heracles mandándolle unha túnica impregnada do veleno contido no sangue do centauro Neso.
5. ↑ Graves, px. 667. Apuleio: O asno de ouro.