Dick Rathmann

Dick Rathmann

Biografía
Nacemento	6 de xaneiro de 1924 Os Ánxeles, Estados Unidos de América
Morte	1 de febreiro de 2000 (76 anos) Melbourne, Estados Unidos de América (pt)
Actividade
Ocupación	piloto de Fórmula Un
Deporte	automobilismo

A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1

Dick Rathmann (nado James Rathmanne finado o 6 de xaneiro de 1926, 1 de febreiro de 2000) foi un piloto de carreiras estadounidense.

Pilotou na serie AAA Championship Car nas tempadas 1949 e 1950 con 4 saídas, incluído as 500 Millas de Indianápolis de 1950. Rematou entre os dez primeiros unha vez, na sexta posición en Milwaukee en 1950.

En 1951 trasladouse a NASCAR, onde foi un exitoso piloto da Grand National ata 1955.

En 1956, regresou á serie USAC Championship Car], competindo nas tempadas 1956–1964 con 41 saídas, incluíndo as carreiras das 500 Millas de Indianápolis en 1956 e 1958-1964. Rematou entre os dez primeiros 21 veces máis, co seu mellor resultado unha 2ª posición en 1959 en Daytona.

Rathmann acadou a pole nas 500 Millas de Indianápolis de 1958. Na primeira volta, el e o seu compañeiro na primeira fila Ed Elisian entraron na curva 3 e provocaron un accidente en cadea que implicou 15 coches e cobrouse a vida de O'Connor. Con ese accidente, Rathmann converteuse no primeiro pole-sitter de Indy en non poder completar unha volta. Isto só se repetiu dúas veces na historia da Indy, primeiro por Roberto Guerrero e logo por Scott Sharp.

Rathmann era o irmán máis vello do gañador das 500 Millas de Indianápolis de 1960 Jim Rathmann. Os dous cambiaron de nome en 1946 para que o seu irmán máis novo puidese participar nunha carreira sendo menor de idade. Polo que se supoñía pouco tempo, adoptou o nome de "Dick" e o seu irmán adoptou o nome de "Jim". O cambio quedou de por vida.

En 2009, Rathmann ingresou no West Coast Stock Car Hall of Fame.^[1]

1. ↑ "West Coast Stock Car Hall of Fame". West Coast Stock Car Hall of Fame. Consultado o 16 de marzo de 2012.