Ditiotreitol[1] | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
Outros nomes (2S,3S)-1,4-Dimercaptobutano-2,3-diol (xa non recomendado) | |
Identificadores | |
Número CAS | 3483-12-3 |
PubChem | 446094 |
ChemSpider | 393541 |
UNII | T8ID5YZU6Y |
DrugBank | DB04447 |
ChEBI | CHEBI:42170 |
ChEMBL | CHEMBL406270 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| |
Propiedades | |
Fórmula molecular | C4H10O2S2 |
Masa molar | 154,25 g mol−1 |
Aspecto | Sólido branco |
Punto de fusión | 42–43 °C; 108–109 °F; 315–316 K |
Punto de ebulición | 125–130 °C; 257–266 °F; 398–403 K |
Solubilidade en auga | Soluble |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
O ditiotreitol (DTT) é o nome común dunha pequena molécula que actúa como axente redox tamén coñecida como reactivo de Cleland.[2] A fórmula do DTT é C4H10O2S2 e a estrutura química dun dos seus enantiómeros na súa forma reducida móstrase á dereita; a súa forma oxidada é un anel de 6 membros cunha ponte disulfuro (que se mostra máis abaixo). O reactivo é utilizado comunmente na súa forma racémica, xa que ambos os enantiómeros son reactivos. O seu nome deriva do nome do azucre de catro carbonos treosa. O DTT ten un composto epímero chamado ditioeritritol (DTE).