![]() (1927) ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 11 de agosto de 1867 ![]() Olviopol (Imperio Ruso) ![]() |
Morte | 9 de marzo de 1948 ![]() Talín, Estonia ![]() |
Educación | Universidade Estatal de San Petersburgo Academia de Artes da Rússia (pt) ![]() ![]() |
Actividade | |
Campo de traballo | Lingüista e Interlingüística ![]() |
Ocupación | lingüista, mestre, idista, esperantista, político ![]() |
Empregador | Tallinn Secondary School of Science (en) ![]() ![]() |
Carreira militar | |
Rama militar | Marinha Imperial Russa (pt) ![]() ![]() |
Familia | |
Familia | Wahl ![]() |
Pais | Oskar von Wahl ![]() ![]() |
Edgar de Wahl, nado en Olviopol[1] (hoxe chamado Pervomaysk, en Ucraína, daquela pertencente ao Imperio Ruso) o 11 de agosto de 1867 e finado en Talín o 9 de marzo de 1948, foi un lingüista ruso, creador da lingua auxiliar internacional chamada Occidental ou Interlingue.
De Wahl formouse en San Petersburgo e completou voluntariamente o servizo militar na Mariña Imperial Rusa. En 1894 trasladouse a Talín, onde viviu case o resto da súa vida. Traballou como profesor de escola, ensinando en varias escolas de Talín. Antes e durante a Primeira guerra mundial, tamén foi concelleiro da cidade de Talín.
Edgar de Wahl dedicouse á lingüística como un pasatempo, non a estudara e non fixo traballo profesional como lingüista. O interese de De Wahl polas linguas, e especialmente polas artificiais, xurdiu xa cando estudaba en San Petersburgo. Comezou como defensor do volapük e máis tarde involucrouse no esperanto, sendo un dos primeiros esperantistas. Porén, na última década do século XIX comezou a procura dunha nova lingua internacional ideal, que levou en 1922 á introdución dunha lingua chamada occidental e, en particular, á publicación da revista Kosmoglott, que estaba destinada a promover a lingua.
De Wahl renunciou á oportunidade de reasentarse en Alemaña en 1939, quedando en Estonia e sendo levado ao hospital psiquiátrico de Seewald durante a ocupación alemá. En 1945, mentres estaba nun hospital psiquiátrico, escapou por pouco da deportación e morreu alí en 1948.
En 1949, a lingua que creou pasou a chamarse Interlingue, e baixo este nome aínda se coñece principalmente na actualidade.