Escrita azteca | |
---|---|
![]() Silabario mexica no Alfabeto Fonético Internacional de acordo a Lacadena e Wichmann 2004. | |
Tipo | Logográfico Logograma e silábico |
Linguas | Lingua náhuatl |
Período de uso | c. século XVI |
Dirección da escrita | Mixta |
Unicode | U+15C00 to U+15FFF (tentativo)[1] |
A escrita azteca ou mexica foi o sistema de escrita da lingua náhuatl usado pola civilización azteca, baseada en silabarios, rebuses, pictogramas e ideogramas da tradición mesoamericana das culturas do centro do actual México nos períodos Epiclásico e do Posclásico mesoamericano. Críase que o seu uso era reservado para as elites, mais os códices topográficos e os catecismos temperáns coloniais, de desciframento recente, eran utilizados por tlacuilos (escribas),[1] macehuallis (campesiños),[2] pochtecas (comerciantes),[3] etc.
Popularmente crese que ningún amoxtli mexica auténtico sobreviviu á conquista, debido a que a maioría dos amoxtlis existentes son reproducións, versións censuradas, modificadas, ou completamente realizadas por autoridades eclesiásticas españolas.[4] Estes documentos xeralmente non presentan un sistema gráfico abstracto como a maioría dos códices prehispánicos senón exhiben ilustracións de estilo europeo medieval.[5] Estes escritos xeralmente exaltan calidades negativas dos reportes coloniais (sacrificio, canibalismo, etc)[6] onde estes documentos conteñen descricións en latín, español ou náhuatl. Porén, tamén o seu contido trata da tecnoloxía, medicina e botánica dos mexicas, aínda que maioritariamente sen descricións ou só en náhuatl.[7]
Tamén existen amoxtlis que polo seu estilo, temas e manufactura suxiren unha elaboración orixinal sen influencia hispana.[8] Estes amoxtlis xeralmente conteñen glifos silábicos e signos ideográficos, acompañados de ilustracións, onde os temas incluídos non coinciden ou inclusive contradín a maioría das crónicas coloniais, reforzando a posibilidade de ser amoxtlis auténticos.
Estudos recentes demostran o uso dun silabario na escrita mexica,[9] semellante á escrita epi-olmeca e parecida á escrita maia o cal permitía a expresión literaria sen a necesidade de ideogramas ou ilustracións, evidencia deste sistema atópase disperso en diversas obras.[10] Outra liña de investigación atopou un sistema con base en ideogramas simplificados,[11] o cal funciona de maneira independente a ilustracións. A evidencia deste sistema atópase nos catecismos testerianos.[12][13] Antigamente atribuíase a autoría destes documentos ás autoridades eclesiásticas coloniais, con todo esta escrita reflicte calidades culturais exclusivas dos mesoamericanos, e inclusive contén veneracións ocultas a deidades mexicas.