Back Manuelin Azerbaijani Мануэліна Byelorussian Мануелин Bulgarian Manuelí Catalan Manuelský styl Czech Manuelinik Danish Manuelinik German Manueline English Manuelisma stilo Esperanto Estilo manuelino Spanish

Estilo manuelino

Mosteiro dos Xerónimos de Belén, o exemplo máis emblemático da arquitectura manuelina, encargado polo rei Manuel I pouco despois de que Vasco da Gama[1] regresase da India, en 1502, a Santa María de Belén, Lisboa.

O estilo manuelino,[2] tamén chamado gótico portugués tardío, flamíxero[3] ou flamejante, é un estilo decorativo e escultórico aplicado á arquitectura e ao mobiliario que se desenvolveu no reinado de D. Manuel I e continuou até despois da súa morte, aínda que xa existía dende o reinado do rei Xoán II. Trátase dunha variación portuguesa do gótico tardío, así como da arte luso-mourisca ou arte mudéxar, marcada por unha sistematización dos seus propios grandes motivos iconográficos, simbolizando o poder real. Posteriormente incorporou ornamentación do Renacemento italiano. O termo "manuelino" foi creado por Francisco Adolfo Varnhagen na súa Noticia histórica e descritiva do mosteiro de Belém de 1842.

O estilo desenvolveuse nun momento propicio da economía portuguesa e deixou pegada por todo o territorio portugués e mesmo fóra de Portugal.

  1. ↑ "Vasco da Gama". Wikipédia, a enciclopédia livre (en portugués). 2020-04-07. 
  2. ↑ "Dicionario". Real Academia Galega. Consultado o 2022-02-01. 
  3. ↑ "Dicionario". Real Academia Galega. Consultado o 2022-02-01. 
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne