Fenilalanina | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
Fenilalanina | |
Outros nomes Ácido 2-amino-3-fenilpropanoico | |
Identificadores | |
Número CAS | 150-30-1 (DL), 63-91-2 (L) |
PubChem | 994 |
ChemSpider | 5910 |
UNII | 8P946UF12S |
DrugBank | DB00120 |
KEGG | D00021 |
ChEBI | CHEBI:58095 |
ChEMBL | CHEMBL301523 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| |
Propiedades | |
Fórmula molecular | C9H11NO2 |
Masa molar | 165,19 g mol−1 |
Acidez (pKa) | 1,83 (carboxilo), 9,13 (amino)[1] |
Perigosidade | |
NFPA 704 | |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
A fenilalanina (abreviadamente Phe ou F)[2] é un α-aminoácido coa fórmula C6H5CH2CH(NH2)COOH, que é un constituínte das proteínas. A súa cadea lateral está formada por un CH2 unido a un grupo bencénico cíclico, aromático, hidrófobo e neutro, polo que se clasifica como aminoácido hidrófobo non polar. É moi similar á tirosina, pero sen o grupo -OH que ten esta. Nas proteínas aparece o isómero L-fenilalanina.
É un aminoácido esencial, xa que non se pode sintetizar no noso metabolismo e debemos tomalo na dieta. Os codóns que o codifican no código xenético son UUU e UUC. A fenilalanina é un precursor da tirosina, dopamina, norepinefrina (noradrenalina), e epinefrina (adrenalina), e do pigmento cutáneo melanina.
A fenilalanina atópase de forma natural no leite dos mamíferos. Úsase elaboración de alimentos e bebidas e véndese como complemento nutricional polas propiedades analxésicas e antidepresivas que se lle atribúen. É un precursor directo do neuromodulador feniletilamina, un suplemento dietario común.