Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1831) |
|
Nacemento | 27 de agosto de 1770 Stuttgart (Sacro Imperio Romano Xermánico)
|
---|
Morte | 14 de novembro de 1831 (61 anos) Berlín (Confederación Xermánica)
|
---|
Causa da morte | cólera, disputado |
---|
Lugar de sepultura | cemiterio de Dorotheenstadt |
---|
Educación | Universidade de Tubinga Eberhard-Ludwigs-Gymnasium (en) Universidade de Jena Tübinger Stift (en) |
---|
Tese académica | Q12899669 |
---|
Director de tese | Friedrich Schelling |
---|
|
Campo de traballo | Filosofía, lóxica, filosofia da história (pt) , estética, relixión, metafísica, epistemoloxía, filosofía política e filosofía social |
---|
Lugar de traballo | Berlín (1818–1831) |
---|
Ocupación | filósofo, escritor, filósofo do dereito, historiador da filosofía, profesor universitario, lóxico |
---|
Período de tempo | Filosofia do século XIX (pt) |
---|
Período de actividade | 1788 - 1831 |
---|
Empregador | Universidade de Jena Universidade Frederico Guillerme de Berlín Universidade de Heidelberg |
---|
Movemento | Idealismo alemán, Historicismo e hegelianismo |
---|
Alumnos | Max Stirner |
---|
Influencias | Friedrich Schelling, Immanuel Kant, Heráclito de Éfeso, Baruch de Spinoza, Charles de Montesquieu, Aristóteles, Platón, Plotino, Proclo (pt) , Anselmo de Canterbury, Nicolás de Cusa, René Descartes, Jean-Jacques Rousseau, Jakob Böhme, Johann Gottlieb Fichte e Friedrich Schleiermacher |
---|
|
Obras destacables |
Doutorando | Johann Eduard Erdmann |
---|
|
Cónxuxe | Marie von Tucher (1811–) |
---|
Fillos | Karl von Hegel |
---|
Pais | Georg Ludwig Hegel e Maria Magdalena Louisa Hegel |
---|
Parentes | Georg Ludwig Christoph Hegel, bisavó |
---|
|
|
Sinatura |
|
Descrito pola fonte | Encyclopedia of Political Theory (2010 ed.) (en) , (sec:Hegel, Georg wilhelm Friedrich (1770-1831), p.602-609) Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Гегель Георг Вильгельм Фридрих) Enciclopedia Xudía de Brockhaus e Efron |
---|
|
Georg Wilhelm Friedrich Hegel, nado en Stuttgart (Baden-Württemberg) o 27 de agosto de 1770 e finado o 14 de novembro de 1831 en Berlín, foi un filósofo alemán e un importante persoeiro do idealismo alemán. Acadou gran sona no seu tempo e, aínda que influíu principalmente na tradición continental da filosofía, volveuse tamén cada vez máis influente na tradición analítica[1]. Aínda que segue a ser unha figura divisiva, a súa importancia canónica dentro da filosofía occidental é recoñecida de xeito universal.
O seu principal logro é o desenvolvemento da distintiva articulación do idealismo, ás veces denominado «idealismo absoluto»[2], na que se superan os dualismos de, por exemplo, a mente e a natureza e o suxeito e obxecto. A súa filosofía do espírito integra conceptualmente a psicoloxía, o Estado, a historia, a arte, a relixión e a filosofía. A súa achega sobre a dialéctica do amo e do escravo influíu enormemente, especialmente na Francia do século XX. De salientábel importancia é o seu concepto de espírito (Geitst, ás veces traducido como «mente») como a manifestación histórica do concepto lóxico e a «sublimación» (Aufhebung 'integración sen unha eliminación ou redución') de factores aparentemente contraditorios ou opostos; exemplos inclúen a aparente oposición entre a natureza e a liberdade e entre a inmanencia e transcendencia. Hegel foi visto no século XX como o creador da tríade da tese-antítese-síntese[3]; porén, isto foi citado por primeira vez por Johan Gottlieb Fichte[4].
Hegel influíu unha chea de pensadores e escritores cuxas propias posicións varían notabelmente. Karl Barth describiu a Hegel como un «aquiniano protestante», mentres que Maurice Merleau-Ponty escribiu que: «Todas as grandes ideas filosóficas do século pasado —as filosofías de Marx e Nietzsche, a fenomenoloxía, o existencialismo alemán e a psicanálise— tiveron os seus comezos en Hegel».
- ↑ "Georg Wilhelm Friedrich Hegel". Stanford Encyclopedia of Philosophy. Consultado o 19 de decembro de 2016.
- ↑ Este termo é bastante raro nos escritos de Hegel. Non se atopa en ningures en Wissenschaft der Logik (aínda que se achega nunha observación na páxina 124 da tradución do 2010 de Giovanni, GW 21.142). Na presentación da súa lóxica en Enzyklopädie der philosophischen Wissenschaften pódese atopar no §45R.
- ↑ Solomon, Robert C. (1985). In the Spirit of Hegel. Oxford University Press. ISBN 978-0195036503.
- ↑ Gottlieb Fichte, Johann (1993). Fichte: Early Philosophical Writings. Cornell University Press. ISBN 978-0801481215.