Guerra de Flandres

Guerra de Flandres Guerra dos Oitenta Anos
Guerra dos Trinta Anos
Mapa das Provincias Unidas en 1658, anos despois de acadaren a independencia de Castela.
Tipo	revolta e guerra civil
Data	23 de maio de 1568   ╴30 de xaneiro de 1648
Resultado	Paz de Westfalia Independencia das provincias setentrionais dos Países Baixos España retén os Países Baixos Meridionais
Localización	Países Baixos
Belixerantes
Provincias Unidas Reino de Inglaterra Reino de Francia Reino de Portugal (dende 1641) Imperio Español Imperio Portugués (ca.1580 ata 1640) Sacro Imperio Romano Xermánico (1629, 1632, 1635)
Perdas
600 000 - 700 000 mortos
Composto por
batalla de Oosterweel, batalla de Heiligerlee, batalla de Jemmingen, batalla de Brielle, batalla de Gembloux, batalla de Zuiderzee, batalla de Borsele, batalla de Reimerswaal, cerco de Leiden, cerco de Maastricht, batalla de Nieuwpoort, cerco de Breda, cerco de Venlo, cerco de Ostende, cerco de Mons e cerco de Groningen
[ Wikidata ]

A guerra dos oitenta anos ou guerra de Flandres foi unha guerra de secesión, entre os actuais estados dos Países Baixos e España, iniciada en 1568 e que finalizou en 1648, co recoñecemento da independencia das sete Provincias Unidas, hoxe coñecidas como Países Baixos (ou "Holanda").

Os países que hoxe se coñecen como Bélxica e Luxemburgo formaron parte das dezasete provincias que permaneceron leais aos Habsburgo hispanos. As Provincias Unidas emerxeron da guerra como unha potencia mundial grazas á súa poderosa armada e frota mercante, e experimentaron un importante auxe económico e cultural.

Para a coroa castelá a independencia das Provincias Unidas representou unha gran perda de prestixio e o mantemento económico da guerra contribuíu en gran parte a provocar as sucesivas bancarrotas da coroa castelá ao longo dos séculos XVI e XVII, e o afundimento da súa economía.