Back هاينريش شليمان Arabic هاينريش شليمان ARZ Henrix Şliman Azerbaijani هاینریش شلیمان AZB Генрых Шліман Byelorussian Генрых Шліман BE-X-OLD Хайнрих Шлиман Bulgarian Heinrich Schliemann Catalan Heinrich Schliemann Czech Heinrich Schliemann Welsh
 Retrato de Heinrich Schliemann. | |
| Nome orixinal | (de) Johann Ludwig Heinrich Julius Schliemann  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | (de) Johan Ludwig Heinrich Julius Schliemann 6 de xaneiro de 1822  Alemaña, Mecklemburgo-Antepomerania |
| Morte | 26 de decembro de 1890, 68 anos Italia, Nápoles |
| Causa da morte | meninxite bacteriana |
| Lugar de sepultura | Primeiro Cemitério de Atenas (pt)  |
| Residencia | Imperio Ruso (1846–1869) Atenas San Petersburgo Iliou Melathron (en) |
| País de nacionalidade | prusiano |
| Educación | Universidade de París (1866–1868) Universidade de Rostock |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Arqueoloxía e comercio |
| Lugar de traballo | San Petersburgo París Atenas |
| Ocupación | empresario, arqueólogo |
| Período de actividade | 1870 - 1890 |
| Membro de | |
| Obra | |
| Arquivos en |
|
| Familia | |
| Cónxuxe | (1) Ekaterina Lishin (1852-1869) (2) Sophia Engastromenos (1869-1890) |
| Fillos | cinco |
| Nai | Luise Therese Sophie Schliemann |
| Parentes | Vadim Androsov, neto Dimitrij Andrusov, neto Alexandros Melas, neto Adolph Schliemann, curmán |
| Cronoloxía | |
| 1864-1865 | circunnavegación
|
| Premios | |
| |
Sinatura  | |
| Descrito pola fonte | Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Шлиман Генрих) Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron |
   | |
Johann Ludwig Heinrich Julius Schliemann, coñecido como Heinrich Schliemann, nado en Neubukow, Mecklemburgo, o 6 de xaneiro de 1822 e finado en Nápoles, Italia, o 26 de decembro de 1890, foi un millonario prusiano que, tras amasar unha fortuna, dedicouse ao seu gran soño: a arqueoloxía. A suxestión do diplomático Frank Calvert, que traballara no lugar sete anos antes, escavou o lugar de Troia en Hisarlik, e noutros sitios homéricos como Micenas, Tirinto e Orcómeno, demostrando que a Ilíada describía realmente escenarios históricos.