Back Hildegard van Bingen Afrikaans Hildegard von Bingen ALS هايدغارد بنجين Arabic هايدجارد بنجين ARZ Hildegarda de Bingen AST Binqenli Hildeqard Azerbaijani هیلدقارد بینقنی AZB Hildegard vo Bingen BAR Хільдэгарда Бінгенская Byelorussian Гільдэгарда Бінгенская BE-X-OLD
Hildegarda de Bingen,[1] tamén Hildegard von Bingen, nada por volta de 1098 e finada o 17 de setembro de 1179 no mosteiro de Rupertsberg, preto de Bingen, Alemaña, foi unha freira beneditina e abadesa desde 1136. É coñecida como a primeira representante do misticismo alemán da Idade Media. As súas obras abranguen os ámbitos da relixión, a medicina, a música, a ética e a cosmoloxía. Tamén é coñecida como a sibila do Rin ou a profetisa teutónica. O 7 de outubro de 2012 o papa Bieito XVI outorgoulle o título de doutora da Igrexa xunto a san Xoán de Ávila durante a misa de apertura da XIII Asemblea Xeral Ordinaria do sínodo dos bispos.[2]
Considerada polos especialistas actuais como unha das personalidades máis fascinantes e polifacéticas do Occidente europeo, foi definida como unha das mulleres máis influíntes da Baixa Idade Media,[3] das figuras máis ilustres do monacato feminino e quizais a que mellor exemplificou o ideal beneditino.[4] Dotada dunha cultura extraordinaria, estivo comprometida na reforma da Igrexa,[5] e é considerada unha das escritoras de maior produción do seu tempo.[6] En palabras de Victoria Cirlot:
| “ | [...] atravesando o muro dos tempos quedaron as súas palabras, mesmo o seu son, e as imaxes das súas visións.[7] | ” |
As súas reliquias consérvanse en Eibingen im Rheingau, no estado de Hessen, Alemaña.
- ↑ "Guía de nomes galegos". Real Academia Galega. Consultado o 2023-09-18.
- ↑ Boo, Juan Vicente (7 de outubro de 2012). "El papa proclama San Juan de Ávila e Hildegarda de Bingen nuevos doctores de la Iglesia". abc.es (en castelán). Consultado o 7 de outubro de 2012.
- ↑ Kerby-Fulton, Kathryn (2010). Medieval Holy Women in the Christian Tradition c.1100-c.1500. Brepols Publishers. ISBN 978-2-503-53180-9.
- ↑ Medieval, Universidad de Barcelona Departamento de Historia (1994-10). Acta historica et archaeologica mediaevalia 14-15 (en castelán). Edicions Universitat Barcelona. ISBN 9788447504541.
- ↑ Chiaia (2006), p. 33
- ↑ Briscoe, James R. (2004). New Historical Anthology of Music by Women (en inglés). Indiana University Press. ISBN 9780253216830.
- ↑ Cirlot (2009), p. 13