Holmio
|
|
|
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
|
Liñas espectrais do Holmio
|
Información xeral
|
Nome, símbolo, número
|
Holmio, Ho, 67
|
Serie química
|
Lantánidos
|
Grupo, período, bloque
|
n/d, 6, f
|
Densidade
|
8800 kg/m3
|
Dureza
|
|
Aparencia
|
Branco prateado
|
N° CAS
|
7440-60-0
|
N° EINECS
|
231-169-0
|
Propiedades atómicas
|
Masa atómica
|
164,9303 [1] u
|
Raio medio
|
247 pm
|
Raio atómico (calc)
|
pm
|
Raio covalente
|
158 pm
|
Raio de van der Waals
|
pm
|
Configuración electrónica
|
[Xe]6s24f11
|
Electróns por nivel de enerxía
|
2, 8, 18, 29, 8, 2
|
Estado(s) de oxidación
|
3
|
Óxido
|
básico
|
Estrutura cristalina
|
hexagonal
|
Propiedades físicas
|
Estado ordinario
|
Sólido
|
Punto de fusión
|
{{{P_fusión}}} K
|
Punto de ebulición
|
{{{P_ebulición}}} K
|
Punto de inflamabilidade
|
{{{P_inflamabilidade}}} K
|
Entalpía de vaporización
|
{{{E_vaporización}}} kJ/mol
|
Entalpía de fusión
|
{{{E_fusión}}} kJ/mol
|
Presión de vapor
|
{{{presión_vapor}}}
|
Temperatura crítica
|
{{{T_crítica}}} K
|
Presión crítica
|
{{{P_crítica}}} Pa
|
Volume molar
|
{{{volume_molar}}} m3/mol
|
Velocidade do son
|
{{{velocidade}}} m/s a 293.15 K (20 °C)
|
Varios
|
Electronegatividade (Pauling)
|
1,23
|
Calor específica
|
160 J/(K·kg)
|
Condutividade eléctrica
|
1,24·106 S/m
|
Condutividade térmica
|
16,2 W/(K·m)
|
1.ª Enerxía de ionización
|
581,0 kJ/mol
|
2.ª Enerxía de ionización
|
1140 kJ/mol
|
3.ª Enerxía de ionización
|
2204 kJ/mol
|
4.ª Enerxía de ionización
|
4100 kJ/mol
|
5.ª Enerxía de ionización
|
{{{E_ionización5}}} kJ/mol
|
6.ª Enerxía de ionización
|
{{{E_ionización6}}} kJ/mol
|
7.ª Enerxía de ionización
|
{{{E_ionización7}}} kJ/mol
|
8.ª enerxía de ionización
|
{{{E_ionización8}}} kJ/mol
|
9.ª Enerxía de ionización
|
{{{E_ionización9}}} kJ/mol
|
10.ª Enerxía de ionización
|
{{{E_ionización10}}} kJ/mol
|
Isótopos máis estables
|
|
Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.
|
O holmio é un elemento químico de símbolo Ho e número atómico 67. É un metal pertencente á serie dos lantánidos, que forman parte dos metais de transición. Foi descuberto en 1878 por Marc Delafontaine e Jacques-Louis Soret, e illado de forma independente por Per Teodor Cleve no mesmo ano. O seu nome deriva de Holmia, o nome latino de Estocolmo, a súa cidade natal.
- ↑ CIAAW